Diferencia entre revisiones de «Giotto di Bondone»

De Biquipedia
Contenido eliminado Contenido añadido
AraBot (descutir | contrebucions)
m Robot: Reemplazo automático de texto (-esterno +externo)
AraBot (descutir | contrebucions)
m Robot: Reemplazo automático de texto (- de o + d'o )
Linia 2: Linia 2:
'''Giotto di Bondone''', conoixito como '''Giotto''', estió un [[pintor]], [[escultor]] e [[arquiteuto]] [[Italia|italiano]], naixito en [[1267]] e muerto en [[1337]].
'''Giotto di Bondone''', conoixito como '''Giotto''', estió un [[pintor]], [[escultor]] e [[arquiteuto]] [[Italia|italiano]], naixito en [[1267]] e muerto en [[1337]].


As innobazions de a pintura suya fan d'él o més gran representán de o ''[[Trecento]]'' italiano, considerando-se o binclo prenzipal entre l'arte bizantino de a [[Edat Meya]] tardana e a gran reboluzión artistica de o [[Renaiximiento]].
As innobazions de a pintura suya fan d'él o més gran representán d'o ''[[Trecento]]'' italiano, considerando-se o binclo prenzipal entre l'arte bizantino de a [[Edat Meya]] tardana e a gran reboluzión artistica d'o [[Renaiximiento]].


[[Imachen:Giotto_-_Scrovegni_-_-36-_-_Lamentation_(The_Mourning_of_Christ).jpg|thumb|320px|''Lamentazión sobre o Cristo muerto'', 1305.]]
[[Imachen:Giotto_-_Scrovegni_-_-36-_-_Lamentation_(The_Mourning_of_Christ).jpg|thumb|320px|''Lamentazión sobre o Cristo muerto'', 1305.]]


Naixito en una familia campesina de a [[Toscana]], posiblemén clamato Ambrogio, pareix seguro que se formó con o pintor [[Cimabue]]. A obra més antiga que li atrebuyen bels espertos son os frescos de a ilesia superior d'Asís, en concreto a ''Istoria de san [[Franzesco d'Asís]]''. En [[1304]], Giotto se tresladó ta [[Padua]] á fin de pintar os frescos que a familia Scrovegni li encargó ta una de as suyas capiellas. Ixos frescos son os unicos que li se atrebuyen con seguranza, e encluyen un Chuizio Final (en o muro ueste), una Anunziazión (en l'arco de o presbiterio) e bellas eszenas de a Bida de a [[Birchen María|Birchen]] e de a [[Pasión de Cristo]] (en os altros muros). A obra en plegato amuestra una nueba conzezión de a pintura per l'atenzión que para l'artista igual ta la creyazión d'efeutos de perspectiba como ta la unificazión de o espazio, que aconsigue entegrar as feguras con os elementos arquitetonicos que lis fan de bastida. L'uso de colors puras e matizatas acobalta la solemnidat e o dramatismo de as eszenas.
Naixito en una familia campesina de a [[Toscana]], posiblemén clamato Ambrogio, pareix seguro que se formó con o pintor [[Cimabue]]. A obra més antiga que li atrebuyen bels espertos son os frescos de a ilesia superior d'Asís, en concreto a ''Istoria de san [[Franzesco d'Asís]]''. En [[1304]], Giotto se tresladó ta [[Padua]] á fin de pintar os frescos que a familia Scrovegni li encargó ta una de as suyas capiellas. Ixos frescos son os unicos que li se atrebuyen con seguranza, e encluyen un Chuizio Final (en o muro ueste), una Anunziazión (en l'arco d'o presbiterio) e bellas eszenas de a Bida de a [[Birchen María|Birchen]] e de a [[Pasión de Cristo]] (en os altros muros). A obra en plegato amuestra una nueba conzezión de a pintura per l'atenzión que para l'artista igual ta la creyazión d'efeutos de perspectiba como ta la unificazión d'o espazio, que aconsigue entegrar as feguras con os elementos arquitetonicos que lis fan de bastida. L'uso de colors puras e matizatas acobalta la solemnidat e o dramatismo de as eszenas.




Á partir de [[1317]], o mayestro treballó en [[Florenzia]] en a decorazión de dos capiellas de a ilesia de a Santa Croce. As eszenas de a Bida de san Franzesco pintatas en a capiella Bardi anunzían os ideals pictoricos de o [[Quattrocento]]. Os frescos sobre a Bida de [[Chuan Batista]] en a capiella Peruzzi antezipan as conquiestas espazials de [[Masaccio]]. Posteriormén, Giotto treballó ta [[Roberto d'Anchú]], en [[Nápols]], e ta os Visconti, en [[Milán]]. Pero a obra més importán de os zaguers años de a suya bida estió lo ''Campanile'' de a [[seu de Florenzia]], de o cual trazó los planos e emprenzipió a construzión.
Á partir de [[1317]], o mayestro treballó en [[Florenzia]] en a decorazión de dos capiellas de a ilesia de a Santa Croce. As eszenas de a Bida de san Franzesco pintatas en a capiella Bardi anunzían os ideals pictoricos d'o [[Quattrocento]]. Os frescos sobre a Bida de [[Chuan Batista]] en a capiella Peruzzi antezipan as conquiestas espazials de [[Masaccio]]. Posteriormén, Giotto treballó ta [[Roberto d'Anchú]], en [[Nápols]], e ta os Visconti, en [[Milán]]. Pero a obra més importán de os zaguers años de a suya bida estió lo ''Campanile'' de a [[seu de Florenzia]], d'o cual trazó los planos e emprenzipió a construzión.


As innobazions en l'arte de Giotto li atorgón ya buena fama en o suyo tiempo, e o mayestro estió lobato per muitos de os suyos coetanios.
As innobazions en l'arte de Giotto li atorgón ya buena fama en o suyo tiempo, e o mayestro estió lobato per muitos de os suyos coetanios.

Versión d'o 07:38 14 chun 2010

Plantilla:Grafía 87 Giotto di Bondone, conoixito como Giotto, estió un pintor, escultor e arquiteuto italiano, naixito en 1267 e muerto en 1337.

As innobazions de a pintura suya fan d'él o més gran representán d'o Trecento italiano, considerando-se o binclo prenzipal entre l'arte bizantino de a Edat Meya tardana e a gran reboluzión artistica d'o Renaiximiento.

Imachen:Giotto - Scrovegni - -36- - Lamentation (The Mourning of Christ).jpg
Lamentazión sobre o Cristo muerto, 1305.

Naixito en una familia campesina de a Toscana, posiblemén clamato Ambrogio, pareix seguro que se formó con o pintor Cimabue. A obra més antiga que li atrebuyen bels espertos son os frescos de a ilesia superior d'Asís, en concreto a Istoria de san Franzesco d'Asís. En 1304, Giotto se tresladó ta Padua á fin de pintar os frescos que a familia Scrovegni li encargó ta una de as suyas capiellas. Ixos frescos son os unicos que li se atrebuyen con seguranza, e encluyen un Chuizio Final (en o muro ueste), una Anunziazión (en l'arco d'o presbiterio) e bellas eszenas de a Bida de a Birchen e de a Pasión de Cristo (en os altros muros). A obra en plegato amuestra una nueba conzezión de a pintura per l'atenzión que para l'artista igual ta la creyazión d'efeutos de perspectiba como ta la unificazión d'o espazio, que aconsigue entegrar as feguras con os elementos arquitetonicos que lis fan de bastida. L'uso de colors puras e matizatas acobalta la solemnidat e o dramatismo de as eszenas.


Á partir de 1317, o mayestro treballó en Florenzia en a decorazión de dos capiellas de a ilesia de a Santa Croce. As eszenas de a Bida de san Franzesco pintatas en a capiella Bardi anunzían os ideals pictoricos d'o Quattrocento. Os frescos sobre a Bida de Chuan Batista en a capiella Peruzzi antezipan as conquiestas espazials de Masaccio. Posteriormén, Giotto treballó ta Roberto d'Anchú, en Nápols, e ta os Visconti, en Milán. Pero a obra més importán de os zaguers años de a suya bida estió lo Campanile de a seu de Florenzia, d'o cual trazó los planos e emprenzipió a construzión.

As innobazions en l'arte de Giotto li atorgón ya buena fama en o suyo tiempo, e o mayestro estió lobato per muitos de os suyos coetanios.

Enrastres externos