Diferencia entre revisiones de «Vriolín»

← Ir ta a edición anterior Ir t'a edición siguient →

Contenido eliminado Contenido añadido

En renglón

Versión d'o 20:03 10 may 2010

Plantilla:Versión Academia Plantilla:Ficha d'instrumento mosical O vriolín (tamién dito vigulín, violín, violón u vriolón) ye un instrumento mosical de cuerda rascata de quatro cuerdas que cal tocar con un arquet. Huei en diya, iste ye o miembro més chicolón y de sonito més acuto de tota a familia d'es instrumentos de cuerda rascata, descendient d'a lira de baccio, a quala cuenta con o vriolín alto (viola), o violoncelo y per partis d'o contrabaixo; marchinalment ista familia heba tenito un vriolín piccolo, un violoncelo tenor, un vrioloncelo piccolo y encara més eixindo-ne una octava més alta u més baixa que á o contrabaixo, a octavasa que se tocaba con dos mosicos (l'uno ta premsar con es ditos contra d'o diapasón y l'altro ta tocar con l'arquet). A parola vriolón ye de fonetica gascona y no ye a més regular en l'aragonés, á on s'emplega per més usual a forma vriolin, que bien de l'italiano "violino", que fa significato de chiqueta viola. O mosico qui el toca ye o vriolinero, vigulinero u vriolinista y l'artesán que el fabrica diz que ye o "lutier" (qui á sobén treballa de conchunta con l'arqueter qui fabrica es arquetz).

L'arquet ye feto de fusta y de crineras de caballo rascatas contra d'a colofana (feta de resina de pin) dica que s'apegan ent'a cuerda en fer-la mimbrar. As cuerdas d'o vriolín son afinatas en quinta d'o compás siguient (d'a més grau ent'a més acuta): Sol, Re, La y Mi. Huei en diya gósan á ser fetas d'acero á mientres que á la epoca barroca y clasica en yeran més que més de tripa de uella, y no pas de gato como una viella falordia en heba dito.

Iste articlo ye un borrador. Enamplando-lo aduyarás a amillorar a Biquipedia.

Plantilla:Destacato

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
-{{Grafía_87}}
 {{Versión Academia}}
 {{Ficha d'instrumento mosical
@@ Linia 16: / Linia 15: @@
 |articlos=
 }}
-O '''Briolín''' (tamién dito '''bigulín''', '''biolín''', '''biolón''' u '''briolón''') ye un [[estrumento mosical]] de cuerda rascata de cuatro cuerdas que cal tocar con un [[arquet]]. Güei en diya, iste ye ro miembro més chicolón e de sonito més acuto de tota ra familia d'es estrumentos de cuerda rascata, descendient d'a [[lira de baccio]], a cuala cuenta con o [[biola|briolín alto]] (biola), o [[biolonzelo]] e per partis d'o [[contrabaixo]]; marginalment ësta familia heva abito un [[briolín piccolo|briolín ''piccolo'']], un [[biolonzelo tenor]], un [[biolonzelo piccolo|vriolonzelo piccolo]] e encara més eixindo-ne una [[octaba]] més alta u més baixa que á ro [[contrabaixo]], a [[octabasa]] que se tocaba con dos mosicos (l'uno ta premsar con es ditos contra d'o diapasón e l'altro ta tocar con l'[[arquet]]). A parola briolón ye de fonetica [[Idioma gascón|gascona]] e no ye ra més regular en l'[[Idioma aragonés|aragonés]], á on s'emplega per més usual a forma ''briolin'', que bien de l'[[Idioma italián|italiano]] "''violino''", que fa sennificato de chiqueta [[biola]]. O mosico qui el toca ye o ''briolinero'', ''bigulinero'' u ''briolinista'' e l'artesán que el fabrica diz que ye ro "''lutier''" (qui á sobén treballa de conchunta con l'''arqueter'' qui fabrica es [[arquet|arquez]]).
+O '''vriolín''' (tamién dito '''vigulín''', '''violín''', '''violón''' u '''vriolón''') ye un [[instrumento mosical]] de cuerda rascata de quatro cuerdas que cal tocar con un [[arquet]]. Huei en diya, iste ye o miembro més chicolón y de sonito més acuto de tota a familia d'es instrumentos de cuerda rascata, descendient d'a [[lira de baccio]], a quala cuenta con o [[viola|vriolín alto]] (viola), o [[violoncelo]] y per partis d'o [[contrabaixo]]; marchinalment ista familia heba tenito un [[vriolín piccolo|vriolín ''piccolo'']], un [[violoncelo tenor]], un [[violoncelo piccolo|vrioloncelo piccolo]] y encara més eixindo-ne una [[octava]] més alta u més baixa que á o [[contrabaixo]], a [[octavasa]] que se tocaba con dos mosicos (l'uno ta premsar con es ditos contra d'o diapasón y l'altro ta tocar con l'[[arquet]]). A parola vriolón ye de fonetica [[Idioma gascón|gascona]] y no ye a més regular en l'[[Idioma aragonés|aragonés]], á on s'emplega per més usual a forma ''vriolin'', que bien de l'[[Idioma italián|italiano]] "''violino''", que fa significato de chiqueta [[viola]]. O mosico qui el toca ye o ''vriolinero'', ''vigulinero'' u ''vriolinista'' y l'artesán que el fabrica diz que ye o "''lutier''" (qui á sobén treballa de conchunta con l'''arqueter'' qui fabrica es [[arquet|arquetz]]).
-l'[[arquet]] ye feto de [[fusta]] e de [[crinera]]s de [[caballo]] rascatas contra d'a ''colofana'' (feta de [[resina]] de [[pin]]) dica que s'apegan ent'a cuerda en fer-la mimbrar. As cuerdas d'o briolín son afinatas en ''quinta'' d'o compás siguient (d'a més grau ent'a més acuta): Sol, Re, La e Mi. Güei en diya gósan á ser fetas d'[[azero]] á mientres que á ra epoca [[barroco|barroca]] e clasica en yeban més que més de tripa de [[güella]], e no pas de gato como una biella falordia en eba dito.
+L'[[arquet]] ye feto de [[fusta]] y de [[crinera]]s de [[caballo]] rascatas contra d'a ''colofana'' (feta de [[resina]] de [[pin]]) dica que s'apegan ent'a cuerda en fer-la mimbrar. As cuerdas d'o vriolín son afinatas en ''quinta'' d'o compás siguient (d'a més grau ent'a més acuta): Sol, Re, La y Mi. Huei en diya gósan á ser fetas d'[[acero]] á mientres que á la epoca [[barroco|barroca]] y clasica en yeran més que més de tripa de [[uella]], y no pas de gato como una viella falordia en heba dito.
 {{borrador}}