Diferencia entre revisiones de «Maronins»

De Biquipedia
Contenido eliminado Contenido añadido
Sin resumen de edición
Sin resumen de edición
Linia 31: Linia 31:
== Sociedat ==
== Sociedat ==
A sociedat tradicional maronina tien caracters feudals y una división en clans que pueden esdevenir grupos comparables a las mafias italianas. Os clans mayors son os Franji, Edde, Khoury, Chamoun y Gemayel. Gemayel teneba una milicia dita Falanche u ''Katay-yab'', que dende 1979 se deciba "Fuerzas Libanesas".
A sociedat tradicional maronina tien caracters feudals y una división en clans que pueden esdevenir grupos comparables a las mafias italianas. Os clans mayors son os Franji, Edde, Khoury, Chamoun y Gemayel. Gemayel teneba una milicia dita Falanche u ''Katay-yab'', que dende 1979 se deciba "Fuerzas Libanesas".

Os maronins actualment son mayoritariament habitants de ciudatz.


== Relichión ==
== Relichión ==
Linia 40: Linia 42:
En o sieglo XVIII os maronins desembolicoron una estructura social feudal baxo a dominación parcial d'os [[drusos]].
En o sieglo XVIII os maronins desembolicoron una estructura social feudal baxo a dominación parcial d'os [[drusos]].


Dende o [[Mont de Liban]] muitos maronins emigroron ta Beirut en o sieglo XX creyando-ie una burguesía. En a guerra civil libanesa de fins d'o sieglo XX os maronins pretendeban a partición d'o Liban en cantons confesionals autonomos. Manimenos a fins d'o sieglo XX e principios d'o sieglo XXI han estao forzatos a una cooperación con os ocupants Sirios.
Dende o [[Mont de Liban]] muitos maronins emigroron ta Beirut en o sieglo XX creyando-ie una burguesía. En a guerra civil libanesa de fins d'o sieglo XX os maronins pretendeban a partición d'o Liban en cantons confesionals autonomos. Manimenos a fins d'o sieglo XX e principios d'o sieglo XXI han estato forzatos a una cooperación con os ocupants Sirios.


[[Categoría:Pueblos semitas]]
[[Categoría:Pueblos semitas]]

Versión d'o 18:18 26 mar 2010

Plantilla:Pueblo

Os maronins son un pueblo cristián d'o Mont de Liban con una important diaspora. Parlan arabe e francés.

Os principals baluarts maronins son en as rechions montanyosas de Matn, Xuf y Kisruan. Tamién bi n'ha muitos en Beirut. Bi ha una important diaspora en America y en l'Africa Negra, (por exemplo en Senegal e Nicheria), e uns pocos en Siria, Israel (sobre tot en Galilea), y Chipre.

En "Flor de las Ystorias d'Orient" de Chuan Ferrández d'Heredia los mencionan:

En el regno de Siria habitan diuerssas gentes, griegos, ermins, iacobins, nestorins, et otras dos naçiones de cristianos, es a saber, silianos et maronins. Los silianos tienen la manera de los griegos, et fueron obedientes en tiempo passado a la santa eglesia de Roma. Ellos parlan lengua arabica, et facen el offiçio de la eglesia con letras gerguescas. Los maronins tienen la seta de los iacobins, et han letras et lengua arabica; et aquesta gent habitan encara en el Mont de Liban deues las partidas de Gerusalem et son buena gent d'armas. Los silianos son muchos, mas los maronins son poca gent; et han entre ellos de valientes hombres de armas et de buenos sennores.

Sociedat

A sociedat tradicional maronina tien caracters feudals y una división en clans que pueden esdevenir grupos comparables a las mafias italianas. Os clans mayors son os Franji, Edde, Khoury, Chamoun y Gemayel. Gemayel teneba una milicia dita Falanche u Katay-yab, que dende 1979 se deciba "Fuerzas Libanesas".

Os maronins actualment son mayoritariament habitants de ciudatz.

Relichión

Os maronins son seguidors de Sant Marón, que ye considerato o fundador oficial d'esta comunidat relichiosa enta o sieglo V. En un tiempo que os cristians de Siria yeran dividitos entre monofisistas y melquitas os maronins se facioron adeptos d'una formula de compromís dita monotelismo. En tiempos d'as Cruzatas (1216), os maronins aceptoron l'autoridat de Roma. Os maronins fan servir l'arameu siriaco como luenga liturchica.

Historia

Son procedents d'o Norte de Siria e fuyoron d'a persecución relichiosa a la redolata d'a Foz de Qadixa, (en o norte d'o Mont de Liban.

En o sieglo XVIII os maronins desembolicoron una estructura social feudal baxo a dominación parcial d'os drusos.

Dende o Mont de Liban muitos maronins emigroron ta Beirut en o sieglo XX creyando-ie una burguesía. En a guerra civil libanesa de fins d'o sieglo XX os maronins pretendeban a partición d'o Liban en cantons confesionals autonomos. Manimenos a fins d'o sieglo XX e principios d'o sieglo XXI han estato forzatos a una cooperación con os ocupants Sirios.