Diferencia entre revisiones de «Maronins»
Sin resumen de edición |
Sin resumen de edición |
||
Linia 31: | Linia 31: | ||
== Sociedat == |
== Sociedat == |
||
A sociedat tradicional maronina tien caracters feudals y una división en clans que pueden esdevenir grupos comparables a las mafias italianas. Os clans mayors son os Franji, Edde, Khoury, Chamoun y Gemayel. Gemayel teneba una milicia dita Falanche u ''Katay-yab'', que dende 1979 se deciba "Fuerzas Libanesas". |
A sociedat tradicional maronina tien caracters feudals y una división en clans que pueden esdevenir grupos comparables a las mafias italianas. Os clans mayors son os Franji, Edde, Khoury, Chamoun y Gemayel. Gemayel teneba una milicia dita Falanche u ''Katay-yab'', que dende 1979 se deciba "Fuerzas Libanesas". |
||
Os maronins actualment son mayoritariament habitants de ciudatz. |
|||
== Relichión == |
== Relichión == |
||
Linia 40: | Linia 42: | ||
En o sieglo XVIII os maronins desembolicoron una estructura social feudal baxo a dominación parcial d'os [[drusos]]. |
En o sieglo XVIII os maronins desembolicoron una estructura social feudal baxo a dominación parcial d'os [[drusos]]. |
||
Dende o [[Mont de Liban]] muitos maronins emigroron ta Beirut en o sieglo XX creyando-ie una burguesía. En a guerra civil libanesa de fins d'o sieglo XX os maronins pretendeban a partición d'o Liban en cantons confesionals autonomos. Manimenos a fins d'o sieglo XX e principios d'o sieglo XXI han |
Dende o [[Mont de Liban]] muitos maronins emigroron ta Beirut en o sieglo XX creyando-ie una burguesía. En a guerra civil libanesa de fins d'o sieglo XX os maronins pretendeban a partición d'o Liban en cantons confesionals autonomos. Manimenos a fins d'o sieglo XX e principios d'o sieglo XXI han estato forzatos a una cooperación con os ocupants Sirios. |
||
[[Categoría:Pueblos semitas]] |
[[Categoría:Pueblos semitas]] |
Versión d'o 18:18 26 mar 2010
Os maronins son un pueblo cristián d'o Mont de Liban con una important diaspora. Parlan arabe e francés.
Os principals baluarts maronins son en as rechions montanyosas de Matn, Xuf y Kisruan. Tamién bi n'ha muitos en Beirut. Bi ha una important diaspora en America y en l'Africa Negra, (por exemplo en Senegal e Nicheria), e uns pocos en Siria, Israel (sobre tot en Galilea), y Chipre.
En "Flor de las Ystorias d'Orient" de Chuan Ferrández d'Heredia los mencionan:
Sociedat
A sociedat tradicional maronina tien caracters feudals y una división en clans que pueden esdevenir grupos comparables a las mafias italianas. Os clans mayors son os Franji, Edde, Khoury, Chamoun y Gemayel. Gemayel teneba una milicia dita Falanche u Katay-yab, que dende 1979 se deciba "Fuerzas Libanesas".
Os maronins actualment son mayoritariament habitants de ciudatz.
Relichión
Os maronins son seguidors de Sant Marón, que ye considerato o fundador oficial d'esta comunidat relichiosa enta o sieglo V. En un tiempo que os cristians de Siria yeran dividitos entre monofisistas y melquitas os maronins se facioron adeptos d'una formula de compromís dita monotelismo. En tiempos d'as Cruzatas (1216), os maronins aceptoron l'autoridat de Roma. Os maronins fan servir l'arameu siriaco como luenga liturchica.
Historia
Son procedents d'o Norte de Siria e fuyoron d'a persecución relichiosa a la redolata d'a Foz de Qadixa, (en o norte d'o Mont de Liban.
En o sieglo XVIII os maronins desembolicoron una estructura social feudal baxo a dominación parcial d'os drusos.
Dende o Mont de Liban muitos maronins emigroron ta Beirut en o sieglo XX creyando-ie una burguesía. En a guerra civil libanesa de fins d'o sieglo XX os maronins pretendeban a partición d'o Liban en cantons confesionals autonomos. Manimenos a fins d'o sieglo XX e principios d'o sieglo XXI han estato forzatos a una cooperación con os ocupants Sirios.