Diferencia entre revisiones de «Sancho Remíriz»

De Biquipedia
Contenido eliminado Contenido añadido
Muro Bot (descutir | contrebucions)
Muro Bot (descutir | contrebucions)
Linia 47: Linia 47:
{{end box}}
{{end box}}


[[Categoría:Istoria d'Aragón]]
[[Categoría:Historia d'Aragón]]
[[Categoría:Reis de Navarra]]
[[Categoría:Reis de Navarra]]
[[Categoría:Reis d'Aragón]]
[[Categoría:Reis d'Aragón]]

Versión d'o 18:03 16 mar 2010

Plantilla:Grafía 87

Iste articlo ye sobre o rei Sancho I d'Aragón y V de Nabarra; ta atros usos, se beiga Sancho I.

Plantilla:Plantilla Rei

Sancho Remiríz estió rei d'Aragón entre 1063-1094 y de Nabarra entre 1076-1094. Conoxito como Sancho I d'Aragón y como V de Nabarra.

Fillo de Remiro I y Ermesinda de Foix. Se casó en primeras nunzias con Isabel d'Urchel d'a que naxería o futuro rei Pietro I.

Suzedió á lo suyo pai á la edat de 18 años. Prenió Balbastro á los musulmans, en 1065, en unión con Armengol conte d'Urchel, qui morió en a reyerta. O rei de Nabarra, Sancho Garzés, primo de Sancho Remíriz, fue asasinato por o suyo chirman Remón, que en una marcha de cazata lo empentó dende una peña. Os nabarros, no quereban ser gubernatos por o fratrizida, esleyoron como rei á Sancho Remíriz, qui adibió a corona de Pamplona á la d'Aragón.

Signum Regis de Sancho Remíriz

En 1078 talló os campos de Zaragoza, construyó a fortaleza d'o Castellar, más tardi fazió trebutario á lo rei arabe d'aquera ziudat. En 1083 s'apoderó d'o castiello de Graus y d'Ayerbe que mandó repoblar. A conquista d'a plana s'iba asegurando con a construzión de castiellos. Construyó os castiellos de Lobarre, Obano, Mont Aragón, Artasona y Castiliscar entre atros.

En l'año 1089, abendo ganato Monzón, dió ista ziudat á lo suyo fillo Don Pero con tetulo de rei (rei de Monzón), encara que ya lo'n yera de Sobrarbe y Ribagorza.

Pa establir relazions cordials con o Castiella, aduyó á Alifonso VI en a batalla de Sagraxas (1086) y en a defensa de Toledo (1090) y, tamién achustó un tratato d'aduya mutua con o Zid Campeador (1092).

Morió o 4 de chunio de l'año 1094 d'un flechazo que rezibió mientres yera encorralando Uesca. O suyo calabre fue lebato á lo monesterio de Mont Aragón, y trasladato dimpués á lo de San Chuan d'a Peña.

A suya segunda muller estió Felizia de Roucy, d'a cuala naxioron o infán D.Ferrando de Nabarra, Alifonso I y Remiro II.


{{{títol}}}
1063 - 1094
{{{títol}}}
1076 - 1094