Diferencia entre revisiones de «Vriolín»
m Bot: Adding {{Grafía_87}} |
replaced: sobent → sobén |
||
| Linia 16: | Linia 16: | ||
|articlos= |
|articlos= |
||
}} |
}} |
||
O '''Briolín''' (tamién dito '''bigulín''', '''biolín''', '''biolón''' u '''briolón''') ye un [[estrumento mosical]] de cuerda rascata de cuatro cuerdas que cal tocar con un [[arquet]]. Güei en diya, iste ye ro miembro més chicolón e de sonito més acuto de tota ra familia d'es estrumentos de cuerda rascata, descendient d'a [[lira de baccio]], a cuala cuenta con o [[biola|briolín alto]] (biola), o [[biolonzelo]] e per partis d'o [[contrabaixo]]; marginalment ësta familia heva abito un [[briolín piccolo|briolín ''piccolo'']], un [[biolonzelo tenor]], un [[biolonzelo piccolo|vriolonzelo piccolo]] e encara més eixindo-ne una [[octaba]] més alta u més baixa que á ro [[contrabaixo]], a [[octabasa]] que se tocaba con dos mosicos (l'uno ta premsar con es ditos contra d'o diapasón e l'altro ta tocar con l'[[arquet]]). A parola briolón ye de fonetica [[Idioma gascón|gascona]] e no ye ra més regular en l'[[Idioma aragonés|aragonés]], á on s'emplega per més usual a forma ''briolin'', que bien de l'[[Idioma italián|italiano]] "''violino''", que fa sennificato de chiqueta [[biola]]. O mosico qui el toca ye o ''briolinero'', ''bigulinero'' u ''briolinista'' e l'artesán que el fabrica diz que ye ro "''lutier''" (qui á |
O '''Briolín''' (tamién dito '''bigulín''', '''biolín''', '''biolón''' u '''briolón''') ye un [[estrumento mosical]] de cuerda rascata de cuatro cuerdas que cal tocar con un [[arquet]]. Güei en diya, iste ye ro miembro més chicolón e de sonito més acuto de tota ra familia d'es estrumentos de cuerda rascata, descendient d'a [[lira de baccio]], a cuala cuenta con o [[biola|briolín alto]] (biola), o [[biolonzelo]] e per partis d'o [[contrabaixo]]; marginalment ësta familia heva abito un [[briolín piccolo|briolín ''piccolo'']], un [[biolonzelo tenor]], un [[biolonzelo piccolo|vriolonzelo piccolo]] e encara més eixindo-ne una [[octaba]] més alta u més baixa que á ro [[contrabaixo]], a [[octabasa]] que se tocaba con dos mosicos (l'uno ta premsar con es ditos contra d'o diapasón e l'altro ta tocar con l'[[arquet]]). A parola briolón ye de fonetica [[Idioma gascón|gascona]] e no ye ra més regular en l'[[Idioma aragonés|aragonés]], á on s'emplega per més usual a forma ''briolin'', que bien de l'[[Idioma italián|italiano]] "''violino''", que fa sennificato de chiqueta [[biola]]. O mosico qui el toca ye o ''briolinero'', ''bigulinero'' u ''briolinista'' e l'artesán que el fabrica diz que ye ro "''lutier''" (qui á sobén treballa de conchunta con l'''arqueter'' qui fabrica es [[arquet|arquez]]). |
||
l'[[arquet]] ye feto de [[fusta]] e de [[crinera]]s de [[caballo]] rascatas contra d'a ''colofana'' (feta de [[resina]] de [[pin]]) dica que s'apegan ent'a cuerda en fer-la mimbrar. As cuerdas d'o briolín son afinatas en ''quinta'' d'o compás siguient (d'a més grau ent'a més acuta): Sol, Re, La e Mi. Güei en diya gósan á ser fetas d'[[azero]] á mientres que á ra epoca [[barroco|barroca]] e clasica en yeban més que més de tripa de [[güella]], e no pas de gato como una biella falordia en eba dito. |
l'[[arquet]] ye feto de [[fusta]] e de [[crinera]]s de [[caballo]] rascatas contra d'a ''colofana'' (feta de [[resina]] de [[pin]]) dica que s'apegan ent'a cuerda en fer-la mimbrar. As cuerdas d'o briolín son afinatas en ''quinta'' d'o compás siguient (d'a més grau ent'a més acuta): Sol, Re, La e Mi. Güei en diya gósan á ser fetas d'[[azero]] á mientres que á ra epoca [[barroco|barroca]] e clasica en yeban més que més de tripa de [[güella]], e no pas de gato como una biella falordia en eba dito. |
||
{{borrador}} |
{{borrador}} |
||
| ⚫ | |||
{{Destacato|simple}} |
{{Destacato|simple}} |
||
{{Destacato|hu}} |
{{Destacato|hu}} |
||
| ⚫ | |||
[[af:Viool]] |
[[af:Viool]] |
||
Versión d'o 19:23 28 feb 2010
Plantilla:Grafía 87 Plantilla:Bersión Uesca Plantilla:Ficha d'estrumento mosical O Briolín (tamién dito bigulín, biolín, biolón u briolón) ye un estrumento mosical de cuerda rascata de cuatro cuerdas que cal tocar con un arquet. Güei en diya, iste ye ro miembro més chicolón e de sonito més acuto de tota ra familia d'es estrumentos de cuerda rascata, descendient d'a lira de baccio, a cuala cuenta con o briolín alto (biola), o biolonzelo e per partis d'o contrabaixo; marginalment ësta familia heva abito un briolín piccolo, un biolonzelo tenor, un vriolonzelo piccolo e encara més eixindo-ne una octaba més alta u més baixa que á ro contrabaixo, a octabasa que se tocaba con dos mosicos (l'uno ta premsar con es ditos contra d'o diapasón e l'altro ta tocar con l'arquet). A parola briolón ye de fonetica gascona e no ye ra més regular en l'aragonés, á on s'emplega per més usual a forma briolin, que bien de l'italiano "violino", que fa sennificato de chiqueta biola. O mosico qui el toca ye o briolinero, bigulinero u briolinista e l'artesán que el fabrica diz que ye ro "lutier" (qui á sobén treballa de conchunta con l'arqueter qui fabrica es arquez).
l'arquet ye feto de fusta e de crineras de caballo rascatas contra d'a colofana (feta de resina de pin) dica que s'apegan ent'a cuerda en fer-la mimbrar. As cuerdas d'o briolín son afinatas en quinta d'o compás siguient (d'a més grau ent'a més acuta): Sol, Re, La e Mi. Güei en diya gósan á ser fetas d'azero á mientres que á ra epoca barroca e clasica en yeban més que més de tripa de güella, e no pas de gato como una biella falordia en eba dito.
|
Iste articlo ye un borrador. Enamplando-lo aduyarás a amillorar a Biquipedia. |