Diferencia entre revisiones de «Giotto di Bondone»

De Biquipedia
Contenido eliminado Contenido añadido
Xqbot (descutir | contrebucions)
m robot Añadido: is:Giotto di Bondone
AraBot (descutir | contrebucions)
m Bot: Adding {{Grafía_87}}
Linia 1: Linia 1:
{{Grafía_87}}
'''Giotto di Bondone''', conoixito como '''Giotto''', estió un [[pintor]], [[escultor]] e [[arquiteuto]] [[Italia|italiano]], naixito en [[1267]] e muerto en [[1337]].
'''Giotto di Bondone''', conoixito como '''Giotto''', estió un [[pintor]], [[escultor]] e [[arquiteuto]] [[Italia|italiano]], naixito en [[1267]] e muerto en [[1337]].



Versión d'o 18:39 22 feb 2010

Plantilla:Grafía 87 Giotto di Bondone, conoixito como Giotto, estió un pintor, escultor e arquiteuto italiano, naixito en 1267 e muerto en 1337.

As innobazions de a pintura suya fan d'él o més gran representán de o Trecento italiano, considerando-se o binclo prenzipal entre l'arte bizantino de a Edat Meya tardana e a gran reboluzión artistica de o Renaiximiento.

Imachen:Giotto - Scrovegni - -36- - Lamentation (The Mourning of Christ).jpg
Lamentazión sobre o Cristo muerto, 1305.

Naixito en una familia campesina de a Toscana, posiblemén clamato Ambrogio, pareix seguro que se formó con o pintor Cimabue. A obra més antiga que li atrebuyen bels espertos son os frescos de a ilesia superior d'Asís, en concreto a Istoria de san Franzesco d'Asís. En 1304, Giotto se tresladó ta Padua á fin de pintar os frescos que a familia Scrovegni li encargó ta una de as suyas capiellas. Ixos frescos son os unicos que li se atrebuyen con seguranza, e encluyen un Chuizio Final (en o muro ueste), una Anunziazión (en l'arco de o presbiterio) e bellas eszenas de a Bida de a Birchen e de a Pasión de Cristo (en os altros muros). A obra en plegato amuestra una nueba conzezión de a pintura per l'atenzión que para l'artista igual ta la creyazión d'efeutos de perspectiba como ta la unificazión de o espazio, que aconsigue entegrar as feguras con os elementos arquitetonicos que lis fan de bastida. L'uso de colors puras e matizatas acobalta la solemnidat e o dramatismo de as eszenas.


Á partir de 1317, o mayestro treballó en Florenzia en a decorazión de dos capiellas de a ilesia de a Santa Croce. As eszenas de a Bida de san Franzesco pintatas en a capiella Bardi anunzían os ideals pictoricos de o Quattrocento. Os frescos sobre a Bida de Chuan Batista en a capiella Peruzzi antezipan as conquiestas espazials de Masaccio. Posteriormén, Giotto treballó ta Roberto d'Anchú, en Nápols, e ta os Visconti, en Milán. Pero a obra més importán de os zaguers años de a suya bida estió lo Campanile de a seu de Florenzia, de o cual trazó los planos e emprenzipió a construzión.

As innobazions en l'arte de Giotto li atorgón ya buena fama en o suyo tiempo, e o mayestro estió lobato per muitos de os suyos coetanios.

Enrastres esternos