Diferencia entre revisiones de «Nasturtium officinale»
Sin resumen de edición |
m robot Añadido: mg:Anandrano |
||
Linia 61: | Linia 61: | ||
[[ja:オランダガラシ]] |
[[ja:オランダガラシ]] |
||
[[ku:Tûzik]] |
[[ku:Tûzik]] |
||
[[mg:Anandrano]] |
|||
[[nl:Witte waterkers]] |
[[nl:Witte waterkers]] |
||
[[no:Brønnkarse]] |
[[no:Brønnkarse]] |
Versión d'o 03:03 7 nov 2009
Berro | ||||||||||||||||
Mata de berro | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
|
O berro (Nasturtium officinale) ye una planta d'a familia d'as Brasicaceae. Ye añal, perén e forma colonias en fuens, galochas e terrenos embadinatos.
Se distribuye por Eurasia, se mincha como ensalata e se puet cautibar.
Sinonimos
- Rorippa nasturtium-aquaticum
- Nasturtium officinale Ait. f.
- Nasturtium officinale var. siifolium (Reichenb.) W. D. J. Koch
- Sisymbrium nasturtium-aquaticum L.
Propiedaz
- Ye rico en yodo, fierro e bitaminas C y E.
- S'emplega como estimulant e dieuretico.
- En medezina popular s'emplega cuentra a bronquitis e malautías cutanias.
Denominazions
A parabra berro se considera prerromana e talment zelta, relazionata con a radiz bẹrŭro. En latín se deziba NASTURTIUM porque a olor yera picanta e feba que o naso se torzese á l'inte de goler a mata. De NASTURTIUM bien a denominazión en castellán de mastuerzo, que coesiste con berro. En catalán se diz créixens u morritort d'aigua e se relaziona con fitonimos que Rafael Vidaller Tricas replega en comarcas catalanoparlants d'Aragón u que i mugan (greixas, greixes, grixola, grixolera). A parabra berro plega tan ta l'este como t'o Turbón.
Bi ha bels muitos toponimos entre Tergüel e Salamanca basatos en o berro como Fuente del Berro en castellán e Fuen del Berro en aragonés.