Diferencia entre revisiones de «Ánchel Conte»
mSin resumen de edición |
CHV (descutir | contrebucions) m no sé que manía tiene el diario del A. Aragón de poner GA en vez de DGA :S |
||
Linia 3: | Linia 3: | ||
Dotor en [[Istoria]], cofundador d'a rebista [[Andalán]], d'o [[Consello d'a Fabla Aragonesa]] e fundador d'a colla folclorica Viello Sobrarbe, ye fegura impreszindible d'a literatura contemporania en [[Idioma aragonés|aragonés]]. |
Dotor en [[Istoria]], cofundador d'a rebista [[Andalán]], d'o [[Consello d'a Fabla Aragonesa]] e fundador d'a colla folclorica Viello Sobrarbe, ye fegura impreszindible d'a literatura contemporania en [[Idioma aragonés|aragonés]]. |
||
Escribe tanto poesía como nobela. En a primera ha escrito tres poemarios: ''No deixez morir a mía voz'' (1972), ''O tiempo y os días'' (1996) e ''Zaga o mar o desierto'' (Premio Pedro Saputo, 2002). |
Escribe tanto poesía como nobela. En a primera ha escrito tres poemarios: ''No deixez morir a mía voz'' ([[1972]]), ''O tiempo y os días'' ([[1996]]) e ''Zaga o mar o desierto'' (Premio Pedro Saputo, [[2002]]). |
||
En prosa ye autor de dos libros de relatos: ''O rafe d'o espiello'' (1997) e ''De ordo sacerdotalis'' (2004), e atras dos nobelas: ''O bolito d'as sisellas'' (Premio Pedro saputo, 2000) e ''Aguardando lo zierzo'' (Premio Ziudat de [[Balbastro]] 2002). |
En prosa ye autor de dos libros de relatos: ''O rafe d'o espiello'' ([[1997]]) e ''De ordo sacerdotalis'' ([[2004]]), e atras dos nobelas: ''O bolito d'as sisellas'' (Premio Pedro saputo, [[2000]]) e ''Aguardando lo zierzo'' (Premio Ziudat de [[Balbastro]] [[2002]]). |
||
Como istoriador tiene publicatos más de cuaranta articlos e comunicazions en revistas e autas de congresos nazionals e internazionals e dos obras importans n'a bibliografía aragonesa: "La Encomienda del Temple de Huesca" (1986) y "La aljama de moros de Huesca" (1995). |
Como istoriador tiene publicatos más de cuaranta articlos e comunicazions en revistas e autas de congresos nazionals e internazionals e dos obras importans n'a bibliografía aragonesa: "La Encomienda del Temple de Huesca" ([[1986]]) y "La aljama de moros de Huesca" ([[1995]]). |
||
En [[2009]] o [[Gubierno d'Aragón]] li atorgó a [[Medalla á lo Merito Cultural (Aragón)|Medalla á lo Merito Cultural]], en reconoiximiento á la suya "dilatada trayectoria profesional en a recuperazión de tradizions aragonesas, d'o suyo folklore y a suya luenga, l'aragonés, á la que ha esfendiu igual con os suyos estudios como con a creyazión d'instituzions de refirme, fendo-la beíclo d'os suyos treballos d'imbestigazión istorica". <ref>Diario del Alto Aragón. "El GA concede a Ánchel Conte la Medalla al Mérito Cultural" [http://www.diariodelaltoaragon.es/NoticiasDetalle.aspx?Id=573111]</ref> |
En [[2009]] o [[Gubierno d'Aragón]] li atorgó a [[Medalla á lo Merito Cultural (Aragón)|Medalla á lo Merito Cultural]], en reconoiximiento á la suya "dilatada trayectoria profesional en a recuperazión de tradizions aragonesas, d'o suyo folklore y a suya luenga, l'aragonés, á la que ha esfendiu igual con os suyos estudios como con a creyazión d'instituzions de refirme, fendo-la beíclo d'os suyos treballos d'imbestigazión istorica". <ref>Diario del Alto Aragón. "El GA concede a Ánchel Conte la Medalla al Mérito Cultural" [http://www.diariodelaltoaragon.es/NoticiasDetalle.aspx?Id=573111]</ref> |
Versión d'o 21:12 28 may 2009
Ánchel Conte ye un escritor, istoriador y etnografo aragonés naxito en Alcoleya d'a Zinca (Uesca) en 1942.
Dotor en Istoria, cofundador d'a rebista Andalán, d'o Consello d'a Fabla Aragonesa e fundador d'a colla folclorica Viello Sobrarbe, ye fegura impreszindible d'a literatura contemporania en aragonés.
Escribe tanto poesía como nobela. En a primera ha escrito tres poemarios: No deixez morir a mía voz (1972), O tiempo y os días (1996) e Zaga o mar o desierto (Premio Pedro Saputo, 2002).
En prosa ye autor de dos libros de relatos: O rafe d'o espiello (1997) e De ordo sacerdotalis (2004), e atras dos nobelas: O bolito d'as sisellas (Premio Pedro saputo, 2000) e Aguardando lo zierzo (Premio Ziudat de Balbastro 2002).
Como istoriador tiene publicatos más de cuaranta articlos e comunicazions en revistas e autas de congresos nazionals e internazionals e dos obras importans n'a bibliografía aragonesa: "La Encomienda del Temple de Huesca" (1986) y "La aljama de moros de Huesca" (1995).
En 2009 o Gubierno d'Aragón li atorgó a Medalla á lo Merito Cultural, en reconoiximiento á la suya "dilatada trayectoria profesional en a recuperazión de tradizions aragonesas, d'o suyo folklore y a suya luenga, l'aragonés, á la que ha esfendiu igual con os suyos estudios como con a creyazión d'instituzions de refirme, fendo-la beíclo d'os suyos treballos d'imbestigazión istorica". [1]