Diferencia entre revisiones de «Sirians (pueblo preislamico)»

De Biquipedia
Contenido eliminado Contenido añadido
Sin resumen de edición
Sin resumen de edición
Linia 1: Linia 1:
Os '''Sirians''' son un pueblo en bias de desaparixión de Siria e d'o sureste de Turquía carauterizato por a [[luenga arameya]] y estar de relichión cristiana con [[rito siriano]].
Os '''Sirians''' son un pueblo en bias de desaparixión de Siria e d'o sureste de Turquía carauterizato por a [[luenga arameya]] y estar de relichión cristiana con [[rito siriano]].


Son a continazión d'a poblazión siria no griega ni chodiga anterior a la embasión arabe e que no plegó a islamizar-se. Bi ha una branca ortodocsa e una branca catolica.
Son a continazión d'a poblazión siria no griega ni chodiga anterior a la embasión arabe e que no plegó a islamizar-se. Bi ha una branca ortodocsa e una branca catolica. Representan doncas un grupo etnico etno-confesional, millor definito por a relichión que por una luenga propia que trasmita una cultura propia d'un territorio.


En tiempos colonials amanixió o problema d'a suya denominazión como pueblo e o grau de relazión u integrazión con atros grupos etnoconfesionals cristians, problema que s'agudizó en 1946 con a independenzia de Siria, que significó que ''sirián'' yera abitant d'o estato de Siria.
Seguntes os nazionalistas neoasirios son una fazión d'a nazión asiria.

Seguntes o nazionalismo neoasirio toz os cristians d'[[Orient Meyo]] de luenga semitica son asirios. D'esta traza pa os nazionalistas neoasirios os sirians son una fazión d'a nazión asiria e se refieren a ellos como "asirios ozidentals".

Os sirians que no son nazionalistas neoasirios prefieren denominar-sen "sirio-arameus" fendo enfasis en o suyo orichen arameu. En Suezia e Alemaña parte d'a diaspora de cristians d'orichen oriental se denominan arameus u sirio-arameus.


== Istoria ==
== Istoria ==
Linia 22: Linia 26:


[[Categoría:Pueblos d'Asia]]
[[Categoría:Pueblos d'Asia]]

[[de:Aramäer (Christentum)]]

Versión d'o 20:11 10 chi 2009

Os Sirians son un pueblo en bias de desaparixión de Siria e d'o sureste de Turquía carauterizato por a luenga arameya y estar de relichión cristiana con rito siriano.

Son a continazión d'a poblazión siria no griega ni chodiga anterior a la embasión arabe e que no plegó a islamizar-se. Bi ha una branca ortodocsa e una branca catolica. Representan doncas un grupo etnico etno-confesional, millor definito por a relichión que por una luenga propia que trasmita una cultura propia d'un territorio.

En tiempos colonials amanixió o problema d'a suya denominazión como pueblo e o grau de relazión u integrazión con atros grupos etnoconfesionals cristians, problema que s'agudizó en 1946 con a independenzia de Siria, que significó que sirián yera abitant d'o estato de Siria.

Seguntes o nazionalismo neoasirio toz os cristians d'Orient Meyo de luenga semitica son asirios. D'esta traza pa os nazionalistas neoasirios os sirians son una fazión d'a nazión asiria e se refieren a ellos como "asirios ozidentals".

Os sirians que no son nazionalistas neoasirios prefieren denominar-sen "sirio-arameus" fendo enfasis en o suyo orichen arameu. En Suezia e Alemaña parte d'a diaspora de cristians d'orichen oriental se denominan arameus u sirio-arameus.

Istoria

En l'aria de Tur Abdín bibiban uns 200000 sirans dica 1915. Mientres a primera guerra mundial o gobierno d'os "chobens turcos", querió eliminar as minorías cristianas d'Anatolia oriental: armenios, asirios e sirianos. Os cristians de Tur Abdín fuoron atacatos por bandas de kurdos aliatos d'os turcos. Un terzio murió en a mortalera. Os sirians estioron menos combatibos que os armenios u os neoasirios, pero tenioron un episodio de tierca resistenzia en Ein Wardo, lugar fazilment fortificable on pocos zentenars de sirianos fuoron sitiatos por 12000 soldatos otomans e 13000 milizians kurdos mientres 3 años dica que remató a guerra.

Dimpués d'a guerra o gobierno de Mustafá Kemal Ataturk continó perseguindo a los sirians, a l'egual que fazió con os griegos e armenios, e forachitoron a os sirians d'Urfa que eban sobrebibito a las mortaleras.

Entre os que quedoron con bida dimpués d'ixas persecuzions, una parte se refuchió en Siria e Libano e atra en Irak. En 1924 o gobierno kemalista forachitó a lo patriarca sirio ortodocso, que se refuchió en Domás. D'astí enta debant o zentro de grabedat d'a Ilesia Siriana Ortodocsa e d'os sirians se desplazó dende as rechions turcas de Tur Addín, Mardín e Nisibín ta os países güegals. En Tur Abdín quedoron en 1920 70000 sirians, (seguntes bellas fuents 15000) y en 1990 no plegaban dica 4000, a fins d'os años 90 no yeran més de 900. Muitos sirians han dixato Tur Abdín pa fuyir d'a guerra entre kurdos e turcos.

Parla

Charran dos dialeutos arameus, o turoyo y o lahso u suroyo, (muerto dende 1998).

Bibliografía

  • William Dalrymple DESDE EL MONTE SANTO. VIAJE A LA SOMBRA DE BIZANCIO. Librería Altair.

Enrastres esternos