Alchebra

Una pachina d'o libro d'Al-Khwarizmi que dió nombre á l'alchebra

L' alchebra ye una d'as principals brancas d'as matematicas, chunto con a cheometria, l'analís y a tioría de numeros. L'alchebra puede considerar-se como una cheneralizazión y enampladura de l'aritmetica.

O termín alchebra, biene de l'arabe al-djebr (الجبر) y senifica "runión", "conisión" u "completitut", y ye parti d'o tetulo d'un tratato de l'año 830 escrito por o matematico persa Abu Abdullah Muhammad bin Musa al-Khwarizmi: Al-Kitab al-Jabr wa-l-Muqabala ("Replega d'o calculo por completitú y balanze").

L'alchebra puede dibidir-se en:

• Alchebra alazetal, an que s'estudian as propiedaz d'o sistema d'os numeros reyals, s'usan simbolos ta denotar constantes y bariables y s'estudian as normas que gubiernan a manipoliazión d'esprisions matematicas que emplegan istos simbolos.
• Alchebra abstrauta, an que se definen asiomaticamén as estruturas alchebraicas como son os campos, grupos y aniellos. As propiedaz espezificas d'os campos beutorials s'estudian en l'alchebra linial.
• Alchebra unibersal, an que s'estudian as propiedaz comuns á todas as estruturas alchebraicas.
• Alchebra computazional, an que se recullen os algorismos ta la manipoliazión d'ochetos matematicos.