Diferencia entre revisiones de «Ánchel Conte»

De Biquipedia
Contenido eliminado Contenido añadido
Sin resumen de edición
m idioma aragonés (con aduya de AWB), Replaced: aragonésaragonés
Linia 1: Linia 1:
'''Ánchel Conte''' ye un escritor [[Aragón|aragonés]] naxito en [[Alcoleya d'a Zinca]] ([[Probinzia de Uesca|Uesca]]) en [[1942]].
'''Ánchel Conte''' ye un escritor [[Aragón|aragonés]] naxito en [[Alcoleya d'a Zinca]] ([[Probinzia de Uesca|Uesca]]) en [[1942]].


Dotor en [[Istoria]], cofundador d'a rebista [[Andalán]], d'o [[Consello d'a Fabla Aragonesa]] e fundador d'a colla folclorica Viello Sobrarbe, ye fegura impreszindible d'a literatura contemporania en [[aragonés]].
Dotor en [[Istoria]], cofundador d'a rebista [[Andalán]], d'o [[Consello d'a Fabla Aragonesa]] e fundador d'a colla folclorica Viello Sobrarbe, ye fegura impreszindible d'a literatura contemporania en [[Idioma aragonés|aragonés]].


Escribe tanto poesía como nobela. En a primera ha escrito tres poemarios: ''No deixez morir a mía voz'' (1972), ''O tiempo y os días'' (1996) e ''Zaga o mar o desierto'' (Premio Pedro Saputo, 2002).
Escribe tanto poesía como nobela. En a primera ha escrito tres poemarios: ''No deixez morir a mía voz'' (1972), ''O tiempo y os días'' (1996) e ''Zaga o mar o desierto'' (Premio Pedro Saputo, 2002).
Linia 10: Linia 10:


{{DEFAULTSORT:Conte, Anchel}}
{{DEFAULTSORT:Conte, Anchel}}

[[Categoría:Literatura en aragonés]]
[[Categoría:Literatura en aragonés]]
[[Categoría:Escritors d'Aragón]]
[[Categoría:Escritors d'Aragón]]

Versión d'o 08:43 4 nov 2008

Ánchel Conte ye un escritor aragonés naxito en Alcoleya d'a Zinca (Uesca) en 1942.

Dotor en Istoria, cofundador d'a rebista Andalán, d'o Consello d'a Fabla Aragonesa e fundador d'a colla folclorica Viello Sobrarbe, ye fegura impreszindible d'a literatura contemporania en aragonés.

Escribe tanto poesía como nobela. En a primera ha escrito tres poemarios: No deixez morir a mía voz (1972), O tiempo y os días (1996) e Zaga o mar o desierto (Premio Pedro Saputo, 2002).

En prosa ye autor de dos libros de relatos: O rafe d'o espiello (1997) e De ordo sacerdotalis (2004), e atras dos nobelas: O bolito d'as sisellas (Premio Pedro saputo, 2000) e Aguardando lo zierzo (Premio Ziudat de Balbastro 2002).

Como istoriador tiene publicatos más de cuaranta articlos e comunicazions en revistas e autas de congresos nazionals e internazionals e dos obras importans n'a bibliografía aragonesa: "La Encomienda del Temple de Huesca" (1986) y "La aljama de moros de Huesca" (1995).