Diferencia entre revisiones de «Pedagochía»
Sin resumen de edición |
mSin resumen de edición |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Image:Craie1.jpg|thumb| |
[[Image:Craie1.jpg|thumb|Pintando con tiza en una pizarra.]] |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
{{correxir}} |
|||
⚫ | Pedagochía biene d'o [[Griego antiguo|griego]], ''paidagogos'' (''παιδαγωγία''), que yera l'esclabo que acompañaba os niños enta la [[escuela]]. A parola ''paida'' u ''paidos'' se refiere á os ninos, este ye lo motibo por o cualo beluns destinguen d'entre "Pedagochía" (amostrar á os ninos) e [[andragochía]] (amostrar á os adultos). A parola latina ta referir-se á la pedagochía, [[educazión]], ye muito más emplegata e, á sobent, as dos s'emplegan de forma indestinta. |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
==Istoria d'a pedagochía== |
==Istoria d'a pedagochía== |
||
A pedagochía esiste dende que |
A pedagochía esiste dende que la educazión pasó á estar considerata un asunto sozial e no sólo que familiar. Por esto os primeros escritos teyoricos apareixen en [[Grezia Antigua|Grezia]], en as polis democraticas on que l'amostranza fazilitaba l'acceso á la [[politica]]. [[Antigua Roma|Roma]] erebó esta preocupazión. |
||
En a [[ |
En a [[Edat Meya]], a educazión yera muito ligata con a [[Ilesia]], perque a unica educazión que se consideraba de probeito yera la relichiosa que permetiba adubir a salbazión. Antimás, a cultura yera en os [[monesterio|monesterios]] e dimpués en as [[unibersidat|unibersidaz]], dominatas por os [[teolochía|teologos]]. O [[Renaximiento]], con o suyo afán de recuperazión d'os clasicos e l'ansia de saber e de tener cultura, dio un nuebo impulso á la pedagochía. Con a [[Ilustrazión]] se ligó definitibamén con a ideya de progreso, dato que sin d'educazión un pueblo no puet adebantar (por ixo se fayón as campañas d'[[alfabetizazión]]). |
||
==A pedagochía |
==A pedagochía en l'autualidat== |
||
Autualment, a pedagochía ha eboluzionato muito dende la suya orichen etimolochico. Enguán, a pedagochía no ye a zenzia que s'ocupa d'as tecnicas de l'[[amostranza]], esto ye fayena d'una altra zenzia pedagochica denominata [[Didautica]]. A pedagochía ye un conchunto de sabers que s'ocupan d'a [[educazión]] como un fenomén tepicament sozial e espezificament umano. Ye, por ixo mesmo, una zenzia de carauter psicosozial que tien por obcheto lo estudio d'a educazión con a fin de conoixer-la e perfezionar-la. Tamién ye una zenzia de carauter normatibo porque no se dedica á describir o fenomén educazional si que á establezer as pautas u normas que s'han de seguir ta lebar á buen termín ixe fenomén. |
|||
Pedagochía tamién se refiere á |
Pedagochía tamién se refiere á lo correuto uso d'estratechias d'amostranza (se beiga [[teyoría instruzional]]). Por eixemplo, o brasileño [[Paulo Freire]], un d'os educadors más senificatibos d'o [[sieglo XX]], se refiere á lo suyo metodo d'amostranza t'adultos como "[[pedagochía cretica]]". |
||
A [[Escuela Catalana de Pedagochía]] |
A [[Escuela Catalana de Pedagochía]] tenió o suyo masimo en os [[dezenio de 1930|años 30]] d'o [[sieglo XX]], en os tiempos d'a [[Segunda Republica Española|Republica]]. |
||
==Pedagogos famosos== |
==Pedagogos famosos== |
Versión d'o 20:54 20 set 2008
A pedagochía ye l'arte u a zenzia de l'amostranza, u d'a educazión.
Etimolochía d'o termín
Pedagochía biene d'o griego, paidagogos (παιδαγωγία), que yera l'esclabo que acompañaba os niños enta la escuela. A parola paida u paidos se refiere á os ninos, este ye lo motibo por o cualo beluns destinguen d'entre "Pedagochía" (amostrar á os ninos) e andragochía (amostrar á os adultos). A parola latina ta referir-se á la pedagochía, educazión, ye muito más emplegata e, á sobent, as dos s'emplegan de forma indestinta.
Istoria d'a pedagochía
A pedagochía esiste dende que la educazión pasó á estar considerata un asunto sozial e no sólo que familiar. Por esto os primeros escritos teyoricos apareixen en Grezia, en as polis democraticas on que l'amostranza fazilitaba l'acceso á la politica. Roma erebó esta preocupazión.
En a Edat Meya, a educazión yera muito ligata con a Ilesia, perque a unica educazión que se consideraba de probeito yera la relichiosa que permetiba adubir a salbazión. Antimás, a cultura yera en os monesterios e dimpués en as unibersidaz, dominatas por os teologos. O Renaximiento, con o suyo afán de recuperazión d'os clasicos e l'ansia de saber e de tener cultura, dio un nuebo impulso á la pedagochía. Con a Ilustrazión se ligó definitibamén con a ideya de progreso, dato que sin d'educazión un pueblo no puet adebantar (por ixo se fayón as campañas d'alfabetizazión).
A pedagochía en l'autualidat
Autualment, a pedagochía ha eboluzionato muito dende la suya orichen etimolochico. Enguán, a pedagochía no ye a zenzia que s'ocupa d'as tecnicas de l'amostranza, esto ye fayena d'una altra zenzia pedagochica denominata Didautica. A pedagochía ye un conchunto de sabers que s'ocupan d'a educazión como un fenomén tepicament sozial e espezificament umano. Ye, por ixo mesmo, una zenzia de carauter psicosozial que tien por obcheto lo estudio d'a educazión con a fin de conoixer-la e perfezionar-la. Tamién ye una zenzia de carauter normatibo porque no se dedica á describir o fenomén educazional si que á establezer as pautas u normas que s'han de seguir ta lebar á buen termín ixe fenomén.
Pedagochía tamién se refiere á lo correuto uso d'estratechias d'amostranza (se beiga teyoría instruzional). Por eixemplo, o brasileño Paulo Freire, un d'os educadors más senificatibos d'o sieglo XX, se refiere á lo suyo metodo d'amostranza t'adultos como "pedagochía cretica".
A Escuela Catalana de Pedagochía tenió o suyo masimo en os años 30 d'o sieglo XX, en os tiempos d'a Republica.
Pedagogos famosos
- Paulo Freire
- Erasme
- Célestin Freinet
- Comenius
- Joan Bardina i Castarà
- Maria Montessori
- Jean Piaget
- John Dewey
- Rosa Sensat
- Francesc Ferrer i Guàrdia
- Adolphe Ferrière
- Victorino de Feltre
- Pierre Bovet
- Giuseppe Lombardo-Radice
- Alexander Neill
- John Haden Badley
- Johann Bernhard Basedow
- Johann Friedrich Herbart
- Joan Puig i Elias
- Cecil Reddie
- Pere Roselló i Blanch
- Ramon Ruiz Amado
- Edward Lee Thorndike
- Carleton Wolsey Washburne
- Juan Pablo Bonet
- Roger Cousinet
- Jean-Joseph Jacotot
- Nadezda Konstantinovna Krupskaja
- Joseph Lancaster
- Georg Kerschensteiner
- Lourenço Filho
- Lorenzo Luzuriaga Medina
- Anton Makarenko
- Andrés Manjón
- Paul Oestreich
- Helen Parkhurst
- Peter Petersen
- Wolfgang Ratke
- Eduard Spranger
- Francesco Tonucci
- Stanisław Konarski