Cante

"A cantadora d'o guant", pintura d'Edgar Degas.

O cante u canto ye la emisión controlata de sons mosicals per meyo d'a boz. D'una pieza mosical cantata, sía a cappella u acompañata, s'en diz canzión u canta. A persona que canta ye dita cantador, cantaire u cantant.

Per un regular, o cante abraca l'aizión de modelar a boz ta formar parolas, pero bi ha igualment tipos de mosica istrumental con a boz que fa uso de sons apiertos e bocalizazions sines guaire sentito (p. ex., as cantas yodel d'es Alpes).

Cuasi totas as personas capazes de charrar pueden igualment cantar, pus o cante ye esenzialment un discurso oral sustenito. Manimenos, o bocable gosa á emplegar-se ta las trazas més profesionals de fer-lo, sía per meyo d'una actuazión en direito u d'una grabazión en estudio, que requieren de normal una conzienzuta istruczión e ixerzitamiento e un contino cudiato d'a boz.

Es cantadors clasicos e d'opera se clasifican per tipos de boz seguntes a suya tesitura, a intensidat bocal e lo timbre d'as suyas bozes.

Tecnicas

Bi ha diferents tecnicas de cante que s'aplican seguntes o estilo mosical en que se canta. Ta la opera, s'aplica la tecnica d'o bel canto, mientres que n'o canto popular a pauta ye d'un son més pareixito á lo son d'a boz parlata.

O vibrato ye a tecnica emplegata per cantaires e muitos istrumentalistas en que una nota sustenita cambeya bien rapedament e consistent entre un ton e un altro licherament més alto u més baxo, fendo la impresión que a nota tremola u bibra.

D'ordinario á es cantadors lis cale calentar as cuerdas bocals antis d'empezipiar una actuazión ta rendir plenament. Una enzertata tecnica ta alentar ye tamién una d'as claus á l'ora de cantar correctament.