Ir al contenido

Diferencia entre revisiones de «Alessandro Stradella»

15 bytes añadidos ,  hace 2 años
Sin resumen de edición
 
== Las suyas obras ==
Amás d'as obras ya zitadascitadas, cal menzionarmencionar los oratorios ''Santa Editta, Vergine y monarca, regina d'Inghilterra'' (1666) i ''Esther liberatrice d'o popolo ebreo'' (1673), i las operasóperas ''[[Il corispero]]'' (1673), en dos actos, con elementos serios y populars, ''[[Floridoro ovvero il Moro per amore]]'' (1677), en tresdentres actos, ''[[A forza dell'amor paterno]]'' (1678), en tres actos que oszilanoscilan entre olo drama y la comedia d'intriga, y ''[[Horatio Cocie sul mete-te]]'' (1680/81), en tresdentres actos de sixanta eszenasescenas, con arias con acompañamiento instrumental u apoyadasemparadas por olo contino de dos vigulinsviolines ''oblgatiobligati'', con danzas y estrebillos instrumentals, basaus a vezesvegadas en episodiso comicos populars. A zaguers d'o sieglo XX, se descubrió una nueva opera d'o compositor, ''[[Doriclea]]'', trobada en o Fichero d'a Basilica de Rieti, muito interesáninteresant porper una diferenziazióndiferenciación espresivaexpresiva d'o mundo aristocrata y d'o d'a plebe, porper no fablarcharrar d'ade la mesturamescla de motivos serios y comicos (trazaesperreco común a cuantosquantos testostextos teatrals de Stradella) i de bella caracterizazióncaracterización psicolochica d'os seis personaches que intervienen en l'aziónacción.
 
Pa comprender o significau y valor d'iste compositor, que desarrolló a suya actividat, como tantos atros d'a suya epoca, en o sino d'as cortes palatinas y eclesiasticas, que constituyen os puntos de referenzia obligaus d'a soziedat d'a Roma barroca, serà convenién estudiar lo luengache mosical de Stradella. En primer puesto cal subrayar a modernidat armonica d'a suya mosica, que dixó d'estar ligada a los antigos modulos <<estaticos>> d'o estilo eclesiàstico y s'ubrió a una mayor vaiedad espresiva y a un sentiu ritmico más vivo en os suyos contrastes, a fin d'evidenziar millor o/o <<''pathos''>> y a que yera definida como <<''ternura en mosica''>>. En iste sentiu adquiere particular relevanzia a cantata con acompañamiento instrumental, que asume con Stradella a suya forma tipica, a traviés d'a versatil combinazión de l'oratorio y d'o recitativo,y en l'achil fluidez d'o suyo estilo. En ista mesma adreza alcanzó resultaus agún más fecundos o napolitano [[Alessandro Scarlatti]], que, con as suyas cantatas, nos legó un inagotable tresoro d'invenzión melodica y d'elegán diseño formal. Puede dezir-se, como afirma o musicólogo Nino Pirrotta, que en Stradella <<''ye agún mayor a variedat d'as arias; arias ubiertas, en as cualas a cada frase poetica corresponde una nueva frase melodica y a suya unidat corre a cargo de l'afinidat melodica, y arias zarradas en as cualas a tornada d'o testo a los concptos inizials conduz a una menzión más u menos modificada d'os temas inizials''>>.
611

ediciones