Diferencia entre revisiones de «Fuent»
Contenido eliminado Contenido añadido
Sin resumen de edición |
|||
Linia 9: | Linia 9: | ||
*[[Fuents d'Ayódar]]. |
*[[Fuents d'Ayódar]]. |
||
*[[Fuent d'el Berro]]. |
*[[Fuent d'el Berro]]. |
||
*[[Fuent d'el Buei]]. |
|||
*[[Fuent d'el Cepo]]. |
*[[Fuent d'el Cepo]]. |
||
*[[Fuent de Campo]]. |
*[[Fuent de Campo]]. |
Versión d'o 12:29 30 abr 2021
Una fuent u font (d'o latín < FONTE(M)) ye a on que sale l'augua d'a tierra u entre as rocas; puet estar perén u temporal. S'orichina en a filtración d'augua de plevia o nieu que penetra en un aria y sale en atra de menor altaria, a on l'augua no ye confinada por materials impermeables. Estas surchencias son abundants en os terrens karsticos.
Quan baixa lo libel freatico una fuent puede secar-se (en chistabín ixecar-se),[1] d'astí los toponimos recurrents Fuent Seca.
Toponimos con fuents
- Fuent Buena.
- Fuents d'Ayódar.
- Fuent d'el Berro.
- Fuent d'el Buei.
- Fuent d'el Cepo.
- Fuent de Campo.
- Fuent de la Peniella.
- Fuent de Xalón.
- Fuent Frida.
- Fuent la Reina.
- Fuent Pudia.
- Fuent Santa.
- Fuent Seca.
- Fuents Calients.
- Fuents Claras.
- Fuents d'Ebro.
- Fuents de Rubielos.
- Fuents de Xiloca.
En toponimia la palabra chenerica fuent puede achuntar-se con lo sintagma vinient u l'adchectivo y monoftongar en -o-, u mesmo esdevenir a: Fontfría,[2] Fontcalent,[2] Fantova, Fontseca.
Referencias
- ↑ (es) BLAS GABARDA, Fernando y ROMANOS HERNANDO, Fernando, Diccionario Aragonés: Chistabín-Castellano; Gara d'Edizions. Zaragoza, 2008. ISBN978-84-8094-061-0 p 334.
- ↑ 2,0 2,1 (es) Chabier Tomás Arias: El aragonés del Biello Sobrarbe. Instituto de Estudios Altoaragoneses. (1999), p 78.