Diferencia entre revisiones de «Pascual Madoz»

De Biquipedia
Contenido eliminado Contenido añadido
Sin resumen de edición
Sin resumen de edición
Linia 2: Linia 2:
| tratamiento =
| tratamiento =
| nombre = Pascual Madoz Ibáñez
| nombre = Pascual Madoz Ibáñez
| imachen = Pascual Madoz, de José Nin y Tudó (1873), Congreso de los Diputados.jpg
| imachen = Pascual Madoz, de José Nin y Tudó (1873), Congreso de los Diputados (2).jpg
| grandaria = 220px
| grandaria = 220px
| pietimachen = O politico navarro Pascual Madoz Ibáñez.
| pietimachen = O politico navarro Pascual Madoz Ibáñez.

Versión d'o 23:24 5 avi 2019

Pascual Madoz Ibáñez
Pascual Madoz

O politico navarro Pascual Madoz Ibáñez.


President Garra
Monarca Garra
Precediu por José Gutiérrez de la Concha
Succediu por Joaquín Aguirre de la Peña

Monarca Isabel II d'Espanya
Precediu por Juan Mata Sevillano Fraile
Succediu por Juan Bruil
Muerte 13 d'aviento de 1870
Chenova (Reino d'Italia, hue Italia)
Profesión Advogato, cheografo y politico
Alma Máter Universidat de Zaragoza

Pascual Madoz Ibáñez, naixito de Pamplona o 17 de mayo de 1806 y muerto en Chenova (Reino d'Italia, hue Italia) o 13 d'aviento de 1870, estió un destacato advogato, cheografo y politico navarro. D'ideyolochía liberal y melitant d'o Partido Progresista, ocupó en 1868 dimpués d'a revolución que fació cayer a monarquía a Presidencia d'a Chunta Provisional Revolucionaria.

Pascual Madoz se formó con os escolapios en a ciudat aragonesa de Balbastro continando dimpués os suyos estudeos de Dreito en a Universidat de Zaragoza. Por a suya ideyolochía politica s'exilió en Francia dende 1830 dica 1832, mientres as zagueras anyadas d'o reinato de Ferrando VII d'Espanya, instalando-se en tornar en a ciudat de Barcelona, licenciando-se en Dreito en 1834. En ixas envueltas estió quan concibió o que ye a suya magna obra, o Diccionario geográfico-estadístico-histórico de España y sus posesiones de Ultramar, que no remataría dica 1850.

Partidario de concepcions mas progresistas aintro d'o liberalismo, encabezó en os anyos 1840 a oposición a Baldomero Espartero, encara que o 21 de chinero de 1855 esdevenió menistro d'Hicienda en un Gubierno d'Espartero. Mientres o suyo menisterio impulsó una lei de desamortización complementaria a la desamortización de Mendizábal, a conoixita como desamortización de Madoz.

Con a Revolución de 1868 ocupó provisionalment a Presidencia d'a Chunta Provisional Revolucionaria, encara que renunció, y estió partidario d'a coronación d'Amadeu de Savoya como rei, fendo parte d'a delegación que marchó entra Italia ta ofreixer-li a cadiera reyal, pero i morió o 13 d'aviento de 1870.

Vinclos externos


Predecesor:
José Gutiérrez de la Concha
President d'a Chunta Provisional Revolucionaria
1868 - 1868
Succesor:
Joaquín Aguirre de la Peña
Predecesor:
Juan Mata Sevillano Fraile
Menistro d'Hicienda
1855 - 1855
Succesor:
Juan Faustino Bruil Olliarburu