Diferencia entre revisiones de «Idioma monegasco»

De Biquipedia
Contenido eliminado Contenido añadido
Sin resumen de edición
Sin resumen de edición
Linia 47: Linia 47:


[[Categoría:Múnegu]]
[[Categoría:Múnegu]]
[[Categoría:Luengas romances]]
[[Categoría:Luengas romances|Munegasco]]

Versión d'o 12:19 7 chun 2016

Plantilla:Variedat dialectal

Lo munegasco ye lo dialecto ligur que se parla en o Prencipato de Múnegu y presenta fuertes influencias de l'occitano provenzal.

Ye una parla ligur pareixida a la de Vintimille rodeyada de parlas provenzals, por o que constituye un enclau lingüistico. O ligur monegasco fue probablement traito por italians ligurians establius en o sieglo XI[1].

Ista variedat estaba extinguida de tot en os anyos 70 (quan encara lo charraban bells 20 parlants[1]), pero la ensinyanza obligatoria en as escuelas de Múnegu a partir de 1976 n'ha feito aumentar lo conoiximiento.

Ortografía

Fa servir una ortografía basada en a de l'italiano con qualques peculiaridatz graficas:

  La ü, que se pronuncia como la de l'alemán u la u francesa.
  La œ, que se pronuncia como iste mismo digrafo en francés, una mena de e neutra.
  La ç, que se pronuncia como en catalán.

Textos

Fragmento de l'himno de Múnegu:

Despoei tugiù sciü d'u nostru paise Se ride au ventu, u meme pavayùn Despoei tugiù a curù russa e gianca E stà l'emblema, d'a nostra libertà Grandi e i piciui, l'an sempre respetà [Dende siempre, sobre lo nuestro país / ondeya a o viento lo mismo pavellón. / Dende siempre, las colors roya y blanca / son o emblema d'a nuestra libertat. / Grans y chicotz l'han respectada siempre]

Cal parar cuenta que, manimenos, pareix estar que lo ligur no ye l'unica lengua propia de Múnegu, ya que en bells barrios suyos se fablaba occitano mientres que en altros se parlaba monegasco. Tot pareix indicar que la lengua orichinaria será l'occitano y lo ligur hi habría arribau a traviés de migracions[1]. Con tot y con ixo, actualment l'occitano no tien garra mena de reconoiximiento oficial a Múnegu.

Referencias

  1. 1,0 1,1 1,2 (fr) Pierre Bec: La langue occitane. Presses universitaires de France, 1973. Colection Que sais-je?. p 13.