Diferencia entre revisiones de «Ánchel Conte»

De Biquipedia
Contenido eliminado Contenido añadido
Sin resumen de edición
Jpbot (descutir | contrebucions)
replaced: meyev → mediev
Linia 32: Linia 32:
En prosa ye autor de dos libros de relatos: ''O rafe d'o espiello'' ([[1997]]) y ''De ordo sacerdotalis'' ([[2004]]), y atras dos novelas: ''O bolito d'as sisellas'' (Premio Pedro saputo, [[2000]]) y ''Aguardando lo zierzo'' (Premio Ciudat de [[Balbastro]] [[2002]]).
En prosa ye autor de dos libros de relatos: ''O rafe d'o espiello'' ([[1997]]) y ''De ordo sacerdotalis'' ([[2004]]), y atras dos novelas: ''O bolito d'as sisellas'' (Premio Pedro saputo, [[2000]]) y ''Aguardando lo zierzo'' (Premio Ciudat de [[Balbastro]] [[2002]]).


Como investigador tiene publicatos más de quaranta articlos d'historia meyeval [[Alto Aragón|altoaragonesa]], publicatos en revistas y autas de congresos nacionals y internacionals y tres obras importants en a historiografía aragonesa: "La Encomienda del Temple de Huesca" ([[1986]]) y "La aljama de moros de Huesca" ([[1995]]), "Los moriscos de la ciudad de Huesca: una convivencia rota" (2009) y "La aljama de moros de Barbastro" ([[2013]]). Beluns d'os suyos articlos y comunicacions tamién los ha escritos en aragonés, estando asinas pionero en o emplego d'ista luenga en o campo d'a Historia. Tamién fació parte d'o Equipe que escribió l'asayo sinyalero "El aragonés: identidad y problemática de una Lengua" ([[1977]]).
Como investigador tiene publicatos más de quaranta articlos d'historia medieval [[Alto Aragón|altoaragonesa]], publicatos en revistas y autas de congresos nacionals y internacionals y tres obras importants en a historiografía aragonesa: "La Encomienda del Temple de Huesca" ([[1986]]) y "La aljama de moros de Huesca" ([[1995]]), "Los moriscos de la ciudad de Huesca: una convivencia rota" (2009) y "La aljama de moros de Barbastro" ([[2013]]). Beluns d'os suyos articlos y comunicacions tamién los ha escritos en aragonés, estando asinas pionero en o emplego d'ista luenga en o campo d'a Historia. Tamién fació parte d'o Equipe que escribió l'asayo sinyalero "El aragonés: identidad y problemática de una Lengua" ([[1977]]).


Ha reculliu quantos premios literarios, encluyindo-ie o Premio de Cuentos en Aragónes "Ziudat de Balbastro" (1970), premios en a Fiesta d'a Poesía de Uesca de 1968,1969, 1970, 1971. En 2000 y 2002 recullió o Premio Saputo a la millor obra en aragonés, por "O bolito d'as sisellas" y "E zaga o mar o desierto". En 2001 recullió o premio d'a Universidat de Zaragoza ta poesía en aragonés por o poemario "Como plebia sobre o bientre", que s'edito fendo parte d'o poemario "E zaga o mar o desierto" (2002). En [[2002]] obtenió o [[Premio Ziudat de Balbastro]] por "''Aguardando lo zierzo''".
Ha reculliu quantos premios literarios, encluyindo-ie o Premio de Cuentos en Aragónes "Ziudat de Balbastro" (1970), premios en a Fiesta d'a Poesía de Uesca de 1968,1969, 1970, 1971. En 2000 y 2002 recullió o Premio Saputo a la millor obra en aragonés, por "O bolito d'as sisellas" y "E zaga o mar o desierto". En 2001 recullió o premio d'a Universidat de Zaragoza ta poesía en aragonés por o poemario "Como plebia sobre o bientre", que s'edito fendo parte d'o poemario "E zaga o mar o desierto" (2002). En [[2002]] obtenió o [[Premio Ziudat de Balbastro]] por "''Aguardando lo zierzo''".

Versión d'o 01:06 23 feb 2014

Plantilla:Infobox famosos

Ánchel Conte Cazcarro ye un escritor, historiador y etnografo aragonés, naixito d'Alcoleya de Cinca (Uesca) en 1942.

Doctor en Historia y catedratico d'amostranza segundaria, estió cofundador d'a revista Andalán, d'o Consello d'a Fabla Aragonesa y fundador d'a colla folclorica Viello Sobrarbe. Ye chubilau dende 2003.

Activo melitant, reorganizó o Partido Comunista de España (PCE) en a provincia de Teruel en os zaguers anyos d'o Franquismo, y hue milita en Ezquierda Unida d'Aragón. En 2008, se presentó como candidato a o Senato Espanyol por a provincia de Uesca en a lista electoral de Cucha Unida.[1]

Ye miembro de l'equipe fundador d'Andalán, revista aragonesista y escrita de raso en castellán, fueras de bells articlos en idioma aragonés que, entre atros, publicaba Ánchel Conte. Ye tamién entre os fundadors d'o Consello d'a Fabla Aragonesa. Entre a suya estancia en Aínsa como profesor d'Historia, fació una intensa fayena investigadera d'o folklor d'a comarca d'o Sobrarbe y fundó l'agrupación folclorica Viello Sobrarbe.

Yera miembro d'o Consello asesor d'o I Congreso ta ra normalizazión de l'aragonés, manimenos no firmó os alcuerdes graficos de 1987, anque ha escrito dimpués totz os suyos libros con ixa ortografía. No quiso participar-ie d'o II Congreso de l'Aragonés, refusando formar parte de l'Academia de l'Aragonés.

Ye una fegura sinyalera en a literatura moderna en aragonés. Ha escrito poesía, novela y relatos curtos. En a primera ha escrito tres poemarios: No deixez morir a mía voz (1972), O tiempo y os días (1996) y Zaga o mar o desierto (Premio Pedro Saputo, 2002).

En prosa ye autor de dos libros de relatos: O rafe d'o espiello (1997) y De ordo sacerdotalis (2004), y atras dos novelas: O bolito d'as sisellas (Premio Pedro saputo, 2000) y Aguardando lo zierzo (Premio Ciudat de Balbastro 2002).

Como investigador tiene publicatos más de quaranta articlos d'historia medieval altoaragonesa, publicatos en revistas y autas de congresos nacionals y internacionals y tres obras importants en a historiografía aragonesa: "La Encomienda del Temple de Huesca" (1986) y "La aljama de moros de Huesca" (1995), "Los moriscos de la ciudad de Huesca: una convivencia rota" (2009) y "La aljama de moros de Barbastro" (2013). Beluns d'os suyos articlos y comunicacions tamién los ha escritos en aragonés, estando asinas pionero en o emplego d'ista luenga en o campo d'a Historia. Tamién fació parte d'o Equipe que escribió l'asayo sinyalero "El aragonés: identidad y problemática de una Lengua" (1977).

Ha reculliu quantos premios literarios, encluyindo-ie o Premio de Cuentos en Aragónes "Ziudat de Balbastro" (1970), premios en a Fiesta d'a Poesía de Uesca de 1968,1969, 1970, 1971. En 2000 y 2002 recullió o Premio Saputo a la millor obra en aragonés, por "O bolito d'as sisellas" y "E zaga o mar o desierto". En 2001 recullió o premio d'a Universidat de Zaragoza ta poesía en aragonés por o poemario "Como plebia sobre o bientre", que s'edito fendo parte d'o poemario "E zaga o mar o desierto" (2002). En 2002 obtenió o Premio Ziudat de Balbastro por "Aguardando lo zierzo".

En 2009 o Gubierno d'Aragón li atorgó a Medalla a lo Merito Cultural, en reconoiximiento a la suya "dilatada trachectoria profesional en a recuperación de tradicions aragonesas, d'o suyo folklore y a suya luenga, l'aragonés, a la que ha esfendiu igual con os suyos estudios como con a creyación d'institucions de refirme, fendo-la vehiclo d'os suyos treballos d'investigación historica".[2]

Actualment ye miembro d'a Sociedat de Lingüistica Aragonesa.

Obra literaria

Poemarios:

  • No deixez morir a mía voz (1972; reeditada en 1986 y traducida ta o castellano y o ruso en 2002).
  • O tiempo y os días (1996)
  • E zaga o mar o desierto (2002); Premio Saputo a la millor obra en aragonés de 2002. Traducida ta l'asturiano.

Coleccions de relatos:

  • O rafe d'o espiello (1997)
  • De ordo sacerdotalis (2004)

Novelas:

  • O bolito d'as sisellas (2000); Premio Saputo a la millor obra en aragonés de 2000.
  • Aguardando lo zierzo (2002); Premio Ziudat de Balbastro, 2002; traducida ta o ruso en 2004 y ta o castellano (como Esperando al cierzo), en 2007.

Ha publicau poemas y cuentos en Argensola, Andalán, Fuellas, Rolde, Luenga e Fablas y en atras revistas. Bells poemas suyos s'han traduciu ta o castellán, francés, anglés, alemán y portugués.

Referencias