Diferencia entre revisiones de «Musclo»

De Biquipedia
Contenido eliminado Contenido añadido
Sin resumen de edición
ZéroBot (descutir | contrebucions)
m r2.7.1) (Robot Adhibito: ckb:ماسولکە
Linia 52: Linia 52:
[[bs:Mišić]]
[[bs:Mišić]]
[[ca:Múscul]]
[[ca:Múscul]]
[[ckb:ماسولکە]]
[[cs:Sval]]
[[cs:Sval]]
[[cy:Cyhyr]]
[[cy:Cyhyr]]

Versión d'o 11:46 25 chun 2012

Articlo d'os 1000
Iste articlo ye sobre anatomía. Ta os bivalvos se veiga Mytilidae
Musclo escletico.
Musclos humans.

O musclo (d'o latín musculus, diminutivo mus, "rato") ye lo teixito contráctil d'os animals; deriva d'a capa mesodermica de celulas cherminals embrionarias. En conchunto, son cada un d'os organos carnosos que, con a suya contractibilidat, son os instrumentos inmeyatos per producir u contrarrestar os movimientos. O elemento anatomico constituyito ye la fibra musclar, que puet estar lisa u estriata.

A suya función ha de producir movimiento ta fer fesible la locomoción e lo movimiento dica encara drento d'os organos internos; os musclos se contrayen ta acorrer-se u mover partis d'o cuerpo, y tresportar sustancias en o suyo interior. En fisiolochía, o musclo ye una d'as cuatro menas de teixitos. Os atro tres son o epitelio, o teixito conectivo, y o teixito niervoso.

Muitas d'as contraccions de musclos se fan sin d'acción conscient, e son accions necesarias ta la supervivencia, como en ye la contracción d'o corazón, u lo movimiento peristaltico, que fa circular l'alimento a traviés d'o sistema dichestivo. A contracción de musclos voluntarios s'emplega ta mover o cuerpo, e se puet controlar minuciosament, como son os movimientos d'o uello, o movimientos grans como lo un d'o musclo cuadriceps d'a garra. O musclo més gran en o ser humano ye lo glutio mayor.

Menas de musclos

Se clasifica en:

Contracción muscular

En o citoplasma de cada fibra muscular bi ha entre 1000 y 2000 miofibrillas que son formatas por unidatz repetitivas ditas sarcomers, que li dan un aspecto estriato.

En cada sarcomero bi ha dos tipos de filamentos paralelos: os de miosina (gruesos) y os d'actina (fins), fixatos en diferents puestos. Un impulso niervoso que plega a la fin d'un axón libera un neurotransmisor que quan s'une a la membrana celular d'a fibra muscular libera catión de calcio. O catión de calcio fa que os filamentos d'actina s'eslicen por dencima d'os filamentos de miosina, o que fa que os sarcomers s'acurcen, contrayendo-se tota a fibra muscular.[1]

Referencias

  1. Natividad Ferrer Marí, Miguel Gracia Vicente, Manuel Medina Martínez Bachillerato. Biología y Geología Bruño, 2008. pp328

Bibliografía

Se veiga tamién

Vinclos externos