Diferencia entre revisiones de «Nasturtium officinale»
mSin resumen de edición |
m r2.7.2) (Robot Suprimito: os:Дудгæ |
||
Linia 69: | Linia 69: | ||
[[nl:Witte waterkers]] |
[[nl:Witte waterkers]] |
||
[[no:Brønnkarse]] |
[[no:Brønnkarse]] |
||
[[os:Дудгæ]] |
|||
[[pl:Rukiew wodna]] |
[[pl:Rukiew wodna]] |
||
[[pms:Nasturtium officinale]] |
[[pms:Nasturtium officinale]] |
Versión d'o 11:14 24 may 2012
- Iste articlo tracta sobre o berro (Nasturtium officinale). Ta o cochín masclo, se veiga Verro.
Berro | ||||||||||||||||
Mata de berro | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
|
O berro (Nasturtium officinale) ye una planta d'a familia d'as Brasicaceae. Ye anyal, perén y forma colonias en fuents, galochas y terrenos embadinatos.
Se distribuye por Eurasia, se mincha como ensalata y se puet cautivar.
Sinonimos
- Rorippa nasturtium-aquaticum
- Nasturtium officinale Ait. f.
- Nasturtium officinale var. siifolium (Reichenb.) W. D. J. Koch
- Sisymbrium nasturtium-aquaticum L.
Propiedatz
- Ye rico en yodo, fierro y vitaminas C y E.
- S'emplega como estimulant y dieuretico.
- En medecina popular s'emplega contra a bronquitis y malautías cutanias.
Denominacions
A parabra berro se considera prerromana y talment celta, relacionata con a radiz bẹrŭro. En latín se deciba NASTURTIUM porque a olor yera picanta y feba que o naso se torcese a l'inte de goler a mata. De NASTURTIUM vien a denominación en castellán de mastuerzo, que coexiste con berro. En catalán se diz créixens u morritort d'aigua y se relaziona con fitonimos que Rafael Vidaller Tricas replega en comarcas catalanoparlants d'Aragón u que i mugan (greixas, greixes, grixola, grixolera). A parabra berro plega tan ta l'este como t'o Turbón.
Bi ha bells toponimos entre Teruel y Salamanca basatos en o berro como Fuente del Berro en castellán y Fuent del Berro en aragonés.