Diferencia entre revisiones de «Musclo»

De Biquipedia
Contenido eliminado Contenido añadido
Sin resumen de edición
Linia 6: Linia 6:
O '''musclo''' (d'o [[latín]] ''musculus'', diminutivo ''mus'', "[[rato]]") ye lo teixito contráctil d'os animals; deriva d'a capa [[mesodermo|mesodermica]] de celulas cherminals embrionarias. En conchunto, son cada un d'os [[organo (biolochía)|organos]] carnosos que, con a suya contractibilidat, son os instrumentos inmeyatos per producir u contrarrestar os movimientos. O elemento anatomico constituyito ye la [[fibra musclar]], que puet estar lisa u estriata.
O '''musclo''' (d'o [[latín]] ''musculus'', diminutivo ''mus'', "[[rato]]") ye lo teixito contráctil d'os animals; deriva d'a capa [[mesodermo|mesodermica]] de celulas cherminals embrionarias. En conchunto, son cada un d'os [[organo (biolochía)|organos]] carnosos que, con a suya contractibilidat, son os instrumentos inmeyatos per producir u contrarrestar os movimientos. O elemento anatomico constituyito ye la [[fibra musclar]], que puet estar lisa u estriata.


A suya función ha de producir movimiento ta fer fesible la locomoción e lo movimiento dica encara drento d'os organos internos; os musclos se contrayen ta acorrer-se u mover partis d'o cuerpo, y tresportar sustancias en o suyo interior. En [[fisiolochía]], o '''musclo''' ye una d'as cuatro menas de teixitos. Os atro tres son o [[epitelio]], o [[teixito conectivo]], e o [[teixito nervioso]].
A suya función ha de producir movimiento ta fer fesible la locomoción e lo movimiento dica encara drento d'os organos internos; os musclos se contrayen ta acorrer-se u mover partis d'o cuerpo, y tresportar sustancias en o suyo interior. En [[fisiolochía]], o '''musclo''' ye una d'as cuatro menas de teixitos. Os atro tres son o [[epitelio]], o [[teixito conectivo]], y o [[teixito niervoso]].


Muitas d'as contraccions de musclos se fan sin d'acción conscient, e son accions necesarias ta la supervivencia, como en ye la contracción d'o [[corazón]], u lo movimiento peristaltico, que fa circular l'alimento a traviés d'o [[sistema dichestivo]]. A contracción de musclos voluntarios s'emplega ta mover o cuerpo, e se puet controlar minuciosament, como son os movimientos d'o [[uello]], o movimientos grans como lo un d'o [[musclo cuadriceps]] d'a garra. O musclo més gran en o ser humano ye lo [[glutio mayor]].
Muitas d'as contraccions de musclos se fan sin d'acción conscient, e son accions necesarias ta la supervivencia, como en ye la contracción d'o [[corazón]], u lo movimiento peristaltico, que fa circular l'alimento a traviés d'o [[sistema dichestivo]]. A contracción de musclos voluntarios s'emplega ta mover o cuerpo, e se puet controlar minuciosament, como son os movimientos d'o [[uello]], o movimientos grans como lo un d'o [[musclo cuadriceps]] d'a garra. O musclo més gran en o ser humano ye lo [[glutio mayor]].
Linia 22: Linia 22:
En o citoplasma de cada fibra muscular bi ha entre 1000 y 2000 [[miofibrilla]]s que son formatas por unidatz repetitivas ditas [[sarcomer]]s, que li dan un aspecto estriato.
En o citoplasma de cada fibra muscular bi ha entre 1000 y 2000 [[miofibrilla]]s que son formatas por unidatz repetitivas ditas [[sarcomer]]s, que li dan un aspecto estriato.


En cada sarcomero bi ha dos tipos de filamentos paralelos: os de [[miosina]] (gruesos) y os d'[[actina]] (fins), fixatos en diferents puestos. Un [[impulso nervioso]] que plega a la fin d'un [[axón]] libera un [[neurotransmisor]] que quan s'une a la membrana celular d'a fibra muscular libera [[catión de calcio]]. O catión de calcio fa que os filamentos d'actina s'eslicen por dencima d'os filamentos de miosina, o que fa que os sarcomers s'acurcen, contrayendo-se tota a fibra muscular.<ref>[[Natividad Ferrer Marí]], [[Miguel Gracia Vicente]], [[Manuel Medina Martínez]] ''Bachillerato. Biología y Geología'' Bruño, 2008. pp328</ref>
En cada sarcomero bi ha dos tipos de filamentos paralelos: os de [[miosina]] (gruesos) y os d'[[actina]] (fins), fixatos en diferents puestos. Un [[Neurona#Potencial d'acción|impulso niervoso]] que plega a la fin d'un [[axón]] libera un [[neurotransmisor]] que quan s'une a la membrana celular d'a fibra muscular libera [[catión de calcio]]. O catión de calcio fa que os filamentos d'actina s'eslicen por dencima d'os filamentos de miosina, o que fa que os sarcomers s'acurcen, contrayendo-se tota a fibra muscular.<ref>[[Natividad Ferrer Marí]], [[Miguel Gracia Vicente]], [[Manuel Medina Martínez]] ''Bachillerato. Biología y Geología'' Bruño, 2008. pp328</ref>


== Referencias ==
== Referencias ==

Versión d'o 08:04 20 may 2012

Articlo d'os 1000
Iste articlo ye sobre anatomía. Ta os bivalvos se veiga Mytilidae
Musclo escletico.
Musclos humans.

O musclo (d'o latín musculus, diminutivo mus, "rato") ye lo teixito contráctil d'os animals; deriva d'a capa mesodermica de celulas cherminals embrionarias. En conchunto, son cada un d'os organos carnosos que, con a suya contractibilidat, son os instrumentos inmeyatos per producir u contrarrestar os movimientos. O elemento anatomico constituyito ye la fibra musclar, que puet estar lisa u estriata.

A suya función ha de producir movimiento ta fer fesible la locomoción e lo movimiento dica encara drento d'os organos internos; os musclos se contrayen ta acorrer-se u mover partis d'o cuerpo, y tresportar sustancias en o suyo interior. En fisiolochía, o musclo ye una d'as cuatro menas de teixitos. Os atro tres son o epitelio, o teixito conectivo, y o teixito niervoso.

Muitas d'as contraccions de musclos se fan sin d'acción conscient, e son accions necesarias ta la supervivencia, como en ye la contracción d'o corazón, u lo movimiento peristaltico, que fa circular l'alimento a traviés d'o sistema dichestivo. A contracción de musclos voluntarios s'emplega ta mover o cuerpo, e se puet controlar minuciosament, como son os movimientos d'o uello, o movimientos grans como lo un d'o musclo cuadriceps d'a garra. O musclo més gran en o ser humano ye lo glutio mayor.

Menas de musclos

Se clasifica en:

Contracción muscular

En o citoplasma de cada fibra muscular bi ha entre 1000 y 2000 miofibrillas que son formatas por unidatz repetitivas ditas sarcomers, que li dan un aspecto estriato.

En cada sarcomero bi ha dos tipos de filamentos paralelos: os de miosina (gruesos) y os d'actina (fins), fixatos en diferents puestos. Un impulso niervoso que plega a la fin d'un axón libera un neurotransmisor que quan s'une a la membrana celular d'a fibra muscular libera catión de calcio. O catión de calcio fa que os filamentos d'actina s'eslicen por dencima d'os filamentos de miosina, o que fa que os sarcomers s'acurcen, contrayendo-se tota a fibra muscular.[1]

Referencias

  1. Natividad Ferrer Marí, Miguel Gracia Vicente, Manuel Medina Martínez Bachillerato. Biología y Geología Bruño, 2008. pp328

Bibliografía

Se veiga tamién

Vinclos externos