Cante

"A cantadora d'o guant", pintura d'Edgar Degas.

O cante u canto ye la emisión controlata de sons mosicals per meyo d'a voz. D'una pieza mosical cantata, sía a cappella u acompanyata, s'en diz canción u canta. A persona que canta ye dita cantador, cantaire u cantant.

Per un regular, o cante abraca l'acción de modelar a voz ta formar parolas, pero bi ha igualment tipos de mosica instrumental con a voz que fa uso de sons ubiertos y vocalizacions sin guaire sentito (p. ex., as cantas yodel d'es Alpes).

Quasi totas as personas capaces de charrar pueden igualment cantar, pus o cante ye esencialment un discurso oral sustenito. Manimenos, o vocable gosa a emplegar-se ta las trazas més profesionals de fer-lo, sía per meyo d'una actuazión en direito u d'una gravación en estudio, que requieren de normal una concienzuta instrucción y ixercitamiento y un contino cudiato d'a voz.

Es cantadors clasicos y d'opera se clasifican per tipos de voz seguntes a suya tesitura, a intensidat vocal y lo timbre d'as suyas voces.

Tecnicas

Bi ha diferents tecnicas de cante que s'aplican seguntes o estilo mosical en que se canta. Ta la opera, s'aplica la tecnica d'o bel canto, mientres que en o canto popular a pauta ye d'un son més pareixito a lo son d'a voz parlata.

O vibrato ye a tecnica emplegata per cantaires y muitos instrumentalistas en que una nota sustenita cambeya bien rapedament y consistent entre un ton y un altro licherament més alto u més baixo, fendo la impresión que a nota tremola u vibra.

D'ordinario a es cantadors lis cale calentar as cuerdas vocals antis d'empecipiar una actuación ta rendir plenament. Una encertata tecnica ta alentar ye tamién una d'as claus a l'hora de cantar correctament.