Diferencia entre revisiones de «Nasturtium officinale»
m →Vinclos externos: ortografía, replaced: Enrastre → Vinclo |
mSin resumen de edición |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
:''Iste articlo tracta sobre o '''berro''' (Nasturtium officinale). Ta o cochín masclo, se veiga '''[[Verro]]'''. |
|||
{{Taxobox_begin | color = lightgreen | name = Berro}} |
{{Taxobox_begin | color = lightgreen | name = Berro}} |
||
{{Taxobox image | image = [[Imachen:Rorippa nasturtium-aquaticum.jpg|250px]]|caption = <small> ''Mata de '''berro''''' </small>}} |
{{Taxobox image | image = [[Imachen:Rorippa nasturtium-aquaticum.jpg|250px]]|caption = <small> ''Mata de '''berro''''' </small>}} |
Versión d'o 19:06 28 mar 2012
- Iste articlo tracta sobre o berro (Nasturtium officinale). Ta o cochín masclo, se veiga Verro.
Berro | ||||||||||||||||
Mata de berro | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
|
O berro (Nasturtium officinale) ye una planta d'a familia d'as Brasicaceae. Ye anyal, perén y forma colonias en fuents, galochas y terrenos embadinatos.
Se distribuye por Eurasia, se mincha como ensalata y se puet cautivar.
Sinonimos
- Rorippa nasturtium-aquaticum
- Nasturtium officinale Ait. f.
- Nasturtium officinale var. siifolium (Reichenb.) W. D. J. Koch
- Sisymbrium nasturtium-aquaticum L.
Propiedatz
- Ye rico en yodo, fierro y vitaminas C y E.
- S'emplega como estimulant y dieuretico.
- En medecina popular s'emplega contra a bronquitis y malautías cutanias.
Denominacions
A parabra berro se considera prerromana y talment celta, relacionata con a radiz bẹrŭro. En latín se deciba NASTURTIUM porque a olor yera picanta y feba que o naso se torcese a l'inte de goler a mata. De NASTURTIUM vien a denominación en castellán de mastuerzo, que coexiste con berro. En catalán se diz créixens u morritort d'aigua y se relaziona con fitonimos que Rafael Vidaller Tricas replega en comarcas catalanoparlants d'Aragón u que i mugan (greixas, greixes, grixola, grixolera). A parabra berro plega tan ta l'este como t'o Turbón.
Bi ha bells toponimos entre Teruel y Salamanca basatos en o berro como Fuente del Berro en castellán y Fuent del Berro en aragonés.