Diferencia entre revisiones de «Submediterranio»
m ortografía, replaced: rimeya → rimea |
Sin resumen de edición |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[imachen:Penya Montanyesa dende A Buerda.jpg|200px|Anvista d'a [[Penya Montanyesa]] dende A Buerda, eixemplo de paisache de montanya en o dominio submediterranio con [[caixico]]s marcescents.]] |
|||
O dominio '''submediterranio''' ye una ampla zona de transición entre a [[Rechión Mediterrania]] y a [[Rechión Eurosiberiana]]. Ocupa zonas d'o norte d'a [[Peninsula Iberica]], [[Occitania]], Norte d'[[Italia]], [[Balcans]], [[Crimea]] y [[Anatolia]]. |
O dominio '''submediterranio''' ye una ampla zona de transición entre a [[Rechión Mediterrania]] y a [[Rechión Eurosiberiana]]. Ocupa zonas d'o norte d'a [[Peninsula Iberica]], [[Occitania]], Norte d'[[Italia]], [[Balcans]], [[Crimea]] y [[Anatolia]]. |
||
En a Peninsula Iberica Bolòs (1985) denomina territorio submediterranio a lo dominio climatico d'os caixicos d'as especies ''[[Quercus humilis]]'' y ''[[Quercus faginea]]'' ''pro parte'' y tamién d'o ''[[Quercus pyrenaica]]'' d'o [[sector carpetano-atlantico]]. |
En a Peninsula Iberica Bolòs (1985) denomina territorio submediterranio a lo dominio climatico d'os caixicos d'as especies ''[[Quercus humilis]]'' y ''[[Quercus faginea]]'' ''pro parte'' y tamién d'o ''[[Quercus pyrenaica]]'' d'o [[sector carpetano-atlantico]].<ref>[[Emilio Blanco Castro]] et al. ''Los bosques ibéricos. Una interpretación geobotánica''. Editorial Geoplaneta, 1998. pp 35.</ref>, seguindo a orientación d'autors como Walter y Meusel. |
||
Rivas Martínez (1973, 1990) no considera adequato individualizar estar arias de transición. |
Rivas Martínez (1973, 1990) no considera adequato individualizar estar arias de transición. |
||
A especie que millor sinyala l'ambient submediterranio europeu ye ''[[Quercus humilis]]'', una especie de caixico intermeya entre os caixicos |
A especie que millor sinyala l'ambient submediterranio europeu ye ''[[Quercus humilis]]'', una especie de caixico intermeya entre os caixicos marcescents y los caixicos comuns. As formacions submediterranias tamién pueden consistir en selvas dominatas por arbols tipicament [[vechetación mediterrania|mediterranios]] como o "[[carrascal montán]]" u selvas dominatas por árbols tipicament atlanticos como o "[[fayar con buixo]]", formacions que trobamos en os [[Prepireneus]] y [[cordeleras costera-catalanas]]. En as sierras d'a versant mediterrania a man d'a costa bi ha representacions poco extensas de selvas dominatas por diferents combinacions d'arbols caducifolios ("[[selvas mixtas submediterranias]]"), d'extensión redueita. |
||
== Referencias == |
|||
{{listaref}} |
|||
== Bibliografía == |
|||
*[[Emilio Blanco Castro]] et al. ''Los bosques ibéricos. Una interpretación geobotánica''. Editorial Geoplaneta, 1998. pp 35. |
|||
[[Categoría:Cheobotanica]] |
[[Categoría:Cheobotanica]] |
Versión d'o 12:09 11 avi 2011
O dominio submediterranio ye una ampla zona de transición entre a Rechión Mediterrania y a Rechión Eurosiberiana. Ocupa zonas d'o norte d'a Peninsula Iberica, Occitania, Norte d'Italia, Balcans, Crimea y Anatolia.
En a Peninsula Iberica Bolòs (1985) denomina territorio submediterranio a lo dominio climatico d'os caixicos d'as especies Quercus humilis y Quercus faginea pro parte y tamién d'o Quercus pyrenaica d'o sector carpetano-atlantico.[1], seguindo a orientación d'autors como Walter y Meusel.
Rivas Martínez (1973, 1990) no considera adequato individualizar estar arias de transición.
A especie que millor sinyala l'ambient submediterranio europeu ye Quercus humilis, una especie de caixico intermeya entre os caixicos marcescents y los caixicos comuns. As formacions submediterranias tamién pueden consistir en selvas dominatas por arbols tipicament mediterranios como o "carrascal montán" u selvas dominatas por árbols tipicament atlanticos como o "fayar con buixo", formacions que trobamos en os Prepireneus y cordeleras costera-catalanas. En as sierras d'a versant mediterrania a man d'a costa bi ha representacions poco extensas de selvas dominatas por diferents combinacions d'arbols caducifolios ("selvas mixtas submediterranias"), d'extensión redueita.
Referencias
- ↑ Emilio Blanco Castro et al. Los bosques ibéricos. Una interpretación geobotánica. Editorial Geoplaneta, 1998. pp 35.
Bibliografía
- Emilio Blanco Castro et al. Los bosques ibéricos. Una interpretación geobotánica. Editorial Geoplaneta, 1998. pp 35.