Diferencia entre revisiones de «Berbería»

De Biquipedia
Contenido eliminado Contenido añadido
mSin resumen de edición
m r2.7.1) (Robot Adhibito: be:Варварскі бераг
Linia 19: Linia 19:


[[ar:الساحل البربري]]
[[ar:الساحل البربري]]
[[be:Варварскі бераг]]
[[de:Barbareskenstaaten]]
[[de:Barbareskenstaaten]]
[[en:Barbary Coast]]
[[en:Barbary Coast]]

Versión d'o 08:30 26 set 2011

Mapa de Berbería (Gerardus Mercator, 1630).

Berbería u Costa berberisca ye o termino que os europeus feban servir dende o sieglo XVI dica o XIX pa referir-se a las rechions costeras de Marruecos, Alcheria, Tunizia y Libia, ye dicir, l'actual Magreb, fueras d'Echipto. O nombre deriva d'os berbers, alavez ditos berberiscos. En Occident, o termin s'emplega por un regular pa parlar d'os piratas y os comerciants d' esclavos que poblaban ixas costas y basaban en estas actividatz lur economía y que suposaban una amenaza costant pa as embarcacions comercials y dica as ciudatz costeras d'a Mediterrania.[1]

Berbería cuasi nunca no ha tenito un gobierno unificato. Dende o sieglo XVI enta debant, se trobó dividita entre entre Marruecos, Archelia, Tunizia (huei Túniz) y Tripolitania (huei parte de Libia). Entre os gobernants més celebres d'estos territorios estioron o Pachá u Bei d'Archel, o Bei de Túniz y o Bei de Tripoli, totz ellos tributarios d'o Soldán d'o Imperio Otomán, pero con gran autonomía de gobierno.

En a historia d'Espanya, a rechión tien una gran relevancia como patria d'acollita d'os moriagos, que desembolicoron actividatz de piratería en ixas envueltas de Felipe III y Felipe IV. Salé, por eixemplo, estió gobernata por piratas berberiscos, que aproveitando as conoixencias d'as costas espanyolas d'os moriagos, atacoron o Levant espanyol en buena parte d'o sieglo XVI.

Berbería en fuents aragonesas

Berbería ye mencionata en o "Libro del Trasoro" en o capítol 27 quan parlan d'Aleixandre lo Gran:

El fue virtuoso sobre todas las gentes, mas muyto fue vençido por vino e por luxuria. El vincio a las .xxij. nasciones de Berberia e .xiij. de Grecia;...

Tamién en a "Cronica de Sant Chuan d'a Penya".

Referencias