División de poders

A división de poders ye lo concepto que estableix que os poders d'un gubierno sobirano han d'estar dividitos entre dos o més entidatz fuertement independients, asinas se priva que una presona u un grupo politico tienga masiato poder.

A ideya que estableixe que las esferents funcions han d'estar en institucions trestallatas fue proposata per Aristótil, pero no estió só que dica lo sieglo XVII y lo sieglo XVIII que lo concepto fue arrefinato per James Harrington y John Locke. A uebra més influyent, sindembargo, estió la de Montesquieu. Os suyos escritos y creticas sobra la monarquía francesa d'allora li van levar a fer o concepto de separación de poders, o qualo ha estato invocato per os escritors d'a mayoría d'as constitucions dica l'inte actual. As suyas teorías serían basatas en un estudio sobre los escritos de Locke y en un conoiximiento imperfecto d'a constitución anglesa d'o sieglo XVIII. Montesquieu pensaba que ta prevenir l'abuso d'o poder y ta preservar a libertat politica, caleba que lo gubierno estase regulato per diferents poders que se cosirasen la un a l'atro.

Montesquieu en a suya uebra O esprito d'as leis (1748) creyó lo concepto d'a división de poders en tres brancas. Estas brancas son:

• A branca lechislativa, responsable de creyar as leis y os cambeos u revocacions d'as leis existents.
• A branca executiva, responsable d'asegurar-se que las leis se leven a cabo; incluyita la creyación de politicas y a esleción d'a traza en a quala las politicas se realicen.
• A branca chudicial, responsable d'interpretar a lei y d'aplicar a lei en situacions especificas.