Diferencia entre revisiones de «Dinastía Qing»

De Biquipedia
Contenido eliminado Contenido añadido
Sin resumen de edición
Sin resumen de edición
Linia 69: Linia 69:
A dinastía manchut pronto tiene problemas en politica internacional. Os rusos arriboron en a costa pacifica en [[1639]], entroron en a cuenca de l'[[río Amur|Amur]] y topetoron con tropas manchutz dende 1654. Os [[oiratos]] atacoron a os mongols [[khalkhas]] en [[1680]]. O emperador Kangxi quiere evitar que os rusos entren en [[Manchuria]] y que influyan en os [[mongols]]. Por o [[tractato de Nertchinsk]] en 1689 quasi tota a cuenca de l'Amur queda fuera d'o [[Imperio Ruso]], y tamién os territorios d'os [[khalkhas]], que reconoixen a sobiranía d'os Qing en [[1691]].
A dinastía manchut pronto tiene problemas en politica internacional. Os rusos arriboron en a costa pacifica en [[1639]], entroron en a cuenca de l'[[río Amur|Amur]] y topetoron con tropas manchutz dende 1654. Os [[oiratos]] atacoron a os mongols [[khalkhas]] en [[1680]]. O emperador Kangxi quiere evitar que os rusos entren en [[Manchuria]] y que influyan en os [[mongols]]. Por o [[tractato de Nertchinsk]] en 1689 quasi tota a cuenca de l'Amur queda fuera d'o [[Imperio Ruso]], y tamién os territorios d'os [[khalkhas]], que reconoixen a sobiranía d'os Qing en [[1691]].


En 1696 [[Kangxi]] contraataca y refusa a os [[oiratos]] de [[Dchungaria]] encara que no los derrota. Dimpués o [[Tibet]] se debate entre a [[influencia politica|influencia]] de Dchungaria y a influencia d'a China Qing. Dende 1720 se consolida o dominio sobre o Tibet. En a decada de 1750 os oiratos de Dchungaria son vencitos por os Qing y exterminatos. Os Qing baptizan o [[Turquestén oriental]] como [[Xinchiang]] ("nuevos confins") en 1768.
En 1696 [[Kangxi]] contraataca y refusa a os [[oiratos]] de [[Dzhungaria]] encara que no los derrota. Dimpués o [[Tibet]] se debate entre a [[influencia politica|influencia]] de Dzhungaria y a influencia d'a China Qing. Dende 1720 se consolida o dominio sobre o Tibet. En a decada de 1750 os oiratos de Dzhungaria son vencitos por os Qing y exterminatos. Os Qing baptizan o [[Turquestén oriental]] como [[Xinchiang]] ("nuevos confins") en 1768.


== Apertura a Occident ==
== Apertura a Occident ==

Versión d'o 12:34 19 chun 2011

Articlo d'os 1000

Plantilla:Estato desapareixito Os Qing estioron una dinastía d'emperadors manchutz que gobernoron en China con capital en Pekín dende 1644 dica 1912 estando reconoixitos como sobirans tamién por os mongols orientals.

Orichens

Os churchetz yeran habitants tunguses de Manchuria sozmesos a os mongols y en contacto con os chinos d'a rechión de Liaodong (cabo sud de Manchuria). En a decada de 1590 Nurhachi, uno d'os caudiellos churchetz imposa a suya autoridat a bells clans y forma ueito banderas, (formacions melitars de bells mils d'hombres), proclamando-se khan en 1616. En 1618 entran en guerra cuentra os chinos de Liaodong, vencendo y entrando en lur capital Shenyang en 1621, baptizando-la como Mukden. Nurhachi se i estableix en 1625, dende a conquiesta de Liaodong a mayoría d'os subditos son chinos y no churchetz o manchutz. Nurhachi imposa a los chinos como prueba de leyaltat o uso d'a mesma coleta que se deixaban creixer os churchetz, pero mantién l'administración china. Muere en 1626.

Li succede o suyo fillo Abahai. Abahai tien l'habilidat de conseguir l'adhesión de bellas tribus de mongols meridionals, que li permiten vencer a os mongols chakars, que teneban uns khans con a lechitimidat de continar a Chinghis Khan. Abahai s'apropia d'o siello imperial d'os Yuan y li permite fer-se considerar legalment Gran Khan d'os mongols. Se constituyen ueito banderas mongols a lo servicio suyo. En 1636 Abahai decreta que totz os churchetz forman un pueblo unico, os manchutz y se proclama emperador, fundando a dinastía Qing, "a pura". Bells autors afirman que o nombre de Manchuria (Man-Shu-Shi-Lu) li'n posó Abhai en 1636. Recluta entre os chinos de Liaodong ueito banderas chinesas en 1642. Li succede o suyo fillo Fulin con Dorgon como rechent.

Primers emperadors Qing en China

En 1644 o caudiello rebel chino Li Cicheng s'apodera de Pequín, o emperador chino se suicida. O cheneral chino Wu Sangui clama a los manchutz pa forachitar a Li Cicheng. Dorgon, rechent manchut proclama a Fulin emperador con o nombre de Shunzhi. Os manchutz encomienzan a conquiesta de China. Os partidarios d'a dinastía china Ming se refuchian primero en Nanquín, dimpués en o baixo Yanzi (1645-1646), Guangdong, y finalment Yunnan, on son esterminatos en 1661.

Os Qing son respetuosos con as institucions chinas, sin querer estar asimilatos por os chinos quieren estar emperadors de china y se comportan como o confucianismo espera que se comporten os emperadors. Encara que imposen o uso d'a coleta, a mayor parte d'os funcionarios lis ofreixen leyaltat. A dinastía Qing estió estable en os primers tiempos. A Shunzhi li succeden tres emperadors enerchicos: Kangxi, Yongzheng y Quianling.

Os Qing protechen a os manchutz de l'asimilación u a barracha con os chinos. Manchuria disfruta d'autonomía. Prohiben a os chinos emigrar ta Manchuria (fueras de Liaodong). Prohiben os matrimonios mixtos. Os primers emperadors manchutz feban un viache en vida t'a ciudat santa de Mudquen, on yeran honratos con flors y perfumes, con enchaquia d'esto o camín entre Pequín y Mudquen yera vedato baixo pena de muerte (en as zagueras decadas d'o imperio este costumbre se relaxará, no viachaba ta Mudquen que una fotografía d'o emperador). Os primers emperadors tamién pasaban un tiempo cazando en Manchuria pa seguir a tradición d'os suyos debantpasatos cazadors. En os puestos importants de poder os manchutz son mayoritarios. As tres luengas oficials son o manchut, o mongol y o chino.

Formación d'as mugas d'o Imperio Chino

A dinastía manchut pronto tiene problemas en politica internacional. Os rusos arriboron en a costa pacifica en 1639, entroron en a cuenca de l'Amur y topetoron con tropas manchutz dende 1654. Os oiratos atacoron a os mongols khalkhas en 1680. O emperador Kangxi quiere evitar que os rusos entren en Manchuria y que influyan en os mongols. Por o tractato de Nertchinsk en 1689 quasi tota a cuenca de l'Amur queda fuera d'o Imperio Ruso, y tamién os territorios d'os khalkhas, que reconoixen a sobiranía d'os Qing en 1691.

En 1696 Kangxi contraataca y refusa a os oiratos de Dzhungaria encara que no los derrota. Dimpués o Tibet se debate entre a influencia de Dzhungaria y a influencia d'a China Qing. Dende 1720 se consolida o dominio sobre o Tibet. En a decada de 1750 os oiratos de Dzhungaria son vencitos por os Qing y exterminatos. Os Qing baptizan o Turquestén oriental como Xinchiang ("nuevos confins") en 1768.

Apertura a Occident

Kangxi autoriza oficialment o cristianismo en 1692 dimpués que os chesuitas fesen de meyadors con os rusos en o tractato de Nertchinsk. Belunas d'as ordens cristianas tornan a prener a baralla d'os ritos chinos como o culto d'os debantpasatos, que Roma prohibe a los cristians. Kangxi i vei una intromisión en os afers chinos y en 1724 o suyo succesor Yongzheng revoca o edicto de 1692. A Companyía de Chesús será disuelta en en 1773. Se calcula que dica a suya disolución heban conseguito convertir arredol de 200.000 chinos. Como conseqüencia d'o tractato de Kiakha de 1727 os rusos estableixen una misión ortodoxa en Pequín que no tendrá garra influencia.

En 1793 o emperador recibió una misión oficial britanica dirichita por Lord Macartney que demandaba l'apertura de relacions comercials y diplomaticas. Fracasó como as misions holandesa, francesa, rusa y atra misión britanica en 1816.

Cambeyos socials y sublevacions

En a segunda metat d'o sieglo XVIII a población de China pasa de menos de 150 millons a més de 300.000, explicable por l'aumento de producción de cerials, a paz interna y o comercio interior. A producción de cerials aumentaba por a millora d'a productividat, a introducción de nuevos cautivos (panizo) y a extensión d'as superficies cautivables. A colonización de nuevas tierras afectó sobretot a lo sudueste, fendo baixar o porcentache de población nativa, y a Manchuria.

L'aumento d'a población continará dimpués d'haber plegato a lo maximo de producción agraria. Esto fa que aumente la tensión social, y que los Qing, ya decadents no podrán controlar. A población se fa més vulnerable a catastrofes natural como sequeras, inundacions, etc....

Entre 1780 y 1790 se sublevan os hui de Gansu, os chinos de Taiwán, os miau d'o sudueste y os habitants d'os monts a lo sud de Xi'an (1796). Esta zaguera yera dirichita por a secta d'o Loto Blanco, reclutó chent entre os campesins més pobres y yera antimanchut y dica 1806 no fue esclafata de tot.

Bibliografía

  • Jean Sellier. ATLAS DE LOS PUEBLOS DEL ASIA MERIDIONAL Y ORIENTAL. Acento Editorial.
  • Vicente Talón. CHINA-URSS ENTRE LA GEOPOLÍTICA Y LA IDEOLOGÍA. Libros directos.

Enrastres externos