Diferencia entre revisiones de «Penicilina»

De Biquipedia
Contenido eliminado Contenido añadido
m r2.7.1) (Robot Adhibito: sq:Penicilina
Sin resumen de edición
Linia 1: Linia 1:
{{Grafía_87}}
{{Articlo 1000|-10}}
{{Articlo 1000|-10}}
{{Avisomedico}}
{{Avisomedico}}
[[Imachen:Penicillin-G 3D.png|thumb|200px|Representazión 3D d'a penizilina]]
[[Imachen:Penicillin-G 3D.png|thumb|200px|Representación 3D d'a penicilina]]
As '''penizilinas''' son [[antibiotico]]s d'o grupo d'os [[betalactamico]]s emplegatos muit a sobén en o tractamiento d'[[infezión|infezions]] prebocatas por [[eubacteria]]s que i son sensibles. A mayoría de penizilinas son deribatos de l'[[azeto 6-aminopenizilanico]], que difieren entre si seguntes a sustituzión en a [[cadena lateral]] d'o suyo [[grupo amino]]. A [[penizilina G]] u benzilpenizilina estió lo primer antibiotico emplegato amplament en [[medezina]]; o suyo descubrimiento ha estato atribuyito a [[Alexander Fleming]] en 1928, que chunto con os zentificos [[Ernst Boris Chain]] e [[Howard Walter Florey]] (que creyoron un metodo ta produzir en masa iste [[farmaco]]) otenió lo [[Premio Nobel de Fisiolochía u Medezina|Premio Nobel de Medezina]] en 1945.
As '''penicilinas''' son [[antibiotico]]s d'o grupo d'os [[betalactamico]]s emplegatos muit a sobén en o tractamiento d'[[infección|infeccions]] prebocatas por [[eubacteria]]s que i son sensibles. A mayoría de penicilinas son derivatos de l'[[aceto 6-aminopenicilanico]], que difieren entre si seguntes a sustitución en a [[cadena lateral]] d'o suyo [[grupo amino]]. A [[penicilina G]] u benzilpenicilina estió lo primer antibiotico emplegato amplament en [[medecina]]; o suyo descubrimiento ha estato atribuito a [[Alexander Fleming]] en 1928, que chunto con os scientificos [[Ernst Boris Chain]] y [[Howard Walter Florey]] (que creyoron un metodo ta producir en masa iste [[farmaco]]) obtenió lo [[Premio Nobel de Fisiolochía u Medecina|Premio Nobel de Medecina]] en 1945.


No se conoxe de tot o mecanismo d'azión d'as penizilinas, encara que a suya analochía a la D-alanil-D-alanina terminal, situata en a cadena lateral peptidica d'a subunitat d'o [[peptidoglicano]], amostra que o suyo carauter [[bacterizida]] deriba d'a suya interbenzión como [[inibidor enzimatico|inibidor]] d'o prozeso de [[transpeptidasa|transpeptidazión]] mientres a sintesis d'a [[mureína]]. D'ista traza, a penizilina autua debilitanto a paret bacteriana e fazilitando a [[presión osmotica|lisis osmotica]] d'a bacteria mientres o prozeso de multiplicazión.
No se conoixe de tot o mecanismo d'acción d'as penicilinas, encara que a suya analochía a la D-alanil-D-alanina terminal, situata en a cadena lateral peptidica d'a subunitat d'o [[peptidoglicano]], amostra que o suyo caracter [[bactericida]] deriva d'a suya intervención como [[inhibidor enzimatico|inhibidor]] d'o proceso de [[transpeptidasa|transpeptidación]] mientres a sintesi d'a [[mureína]]. D'ista traza, a penicilina actua debilitanto a paret bacteriana y facilitando a [[presión osmotica|lisis osmotica]] d'a bacteria mientres o proceso de multiplicación.


Esisten una gran dibersidat de penizilinas. Belas espezies de [[fongo]]s d'o chenero ''[[Penicillium]]'' sintetizan penizilinas de forma natural, como lo primer tipo aislato, a penizilina G. Menimenos, debito a l'aparizión de [[resistencia a los antibioticos|resistencias]], s'han desembolicato atras familias seguindo basicament dos estratechias: l'adizión de precursors por a cadena lateral a lo [[meyo de cautibo]] d'o fongo produtor, cosa que estimula la produzión de [[penizilina biosintetica|penizilinas biosinteticas]]; e a [[sintesis organica|modificazión quimica]] d'a penizilina otenita por a [[fermentazión]] biotecnolochica, resultando en [[penizilina semisintetica|penizilinas semisinteticas]].<ref name="crueger">{{en}} Crueger, Wulf; Crueger, Anneliese: "A texbook of industrial microbiology". 1989. Sinauer Associates. Sunderland. ISBN 0878931317</ref>
Existen una gran diversidat de penicilinas. Bellas especies de [[fongo]]s d'o chenero ''[[Penicillium]]'' sintetizan penicilinas de forma natural, como lo primer tipo aislato, a penicilina G. Menimenos, debito a l'aparición de [[resistencia a los antibioticos|resistencias]], s'han desembolicato atras familias seguindo basicament dos estratechias: l'adición de precursors por a cadena lateral a lo [[meyo de cautivo]] d'o fongo productor, cosa que estimula la producción de [[penicilina biosintetica|penicilinas biosinteticas]]; y a [[sintesi organica|modificación quimica]] d'a penicilina obtenita por a [[fermentación]] biotecnolochica, resultando en [[penicilina semisintetica|penicilinas semisinteticas]].<ref name="crueger">{{en}} Crueger, Wulf; Crueger, Anneliese: "A texbook of industrial microbiology". 1989. Sinauer Associates. Sunderland. ISBN 0878931317</ref>


As penizilinas difieren entre si seguntes o suyo [[espectro|espectro d'azión]]. Por eixemplo, a benzilpenizilina ye efizient contra [[eubacteria]]s [[grampositiba]]s como los [[estreptococos]] e [[estafilococos]], asinas como los [[Neisseria gonorrheae|gonococos]] o [[Neisseria meningitidis|meningococos]], pero s'ha d'almenistrar por [[bía d'administración|bía parenteral]] debito a la suya sensibilidat a lo [[pH]] azeto d'o [[estomaco]]. D'atra man, a fenocsimetilpenizilina ye resistent a iste pH e se puet almenistrar por bía oral. L'ampizilina, a más de mantener ista resistencia, ye eficient contra bacterias [[gramnegatiba]]s como ''[[Haemophilus]]'', ''[[Salmonella]]'' e ''[[Shigella]]''.
As penicilinas difieren entre ellas seguntes o suyo [[espectro|espectro d'acción]]. Por eixemplo, a benzilpenicilina ye eficient contra [[eubacteria]]s [[grampositiva]]s como los [[estreptococos]] y [[estafilococos]], asinas como los [[Neisseria gonorrheae|gonococos]] o [[Neisseria meningitidis|meningococos]], pero s'ha d'administrar por [[vía d'administración|vía parenteral]] debito a la suya sensibilidat a lo [[pH]] aceto d'o [[estomaco]]. D'atra man, a fenoximetilpenicilina ye resistent a iste pH y se puet administrar por vía oral. L'ampicilina, a más de mantener ista resistencia, ye eficient contra bacterias [[gramnegatiba]]s como ''[[Haemophilus]]'', ''[[Salmonella]]'' y ''[[Shigella]]''.


Encara que as penizilinas son os antibioticos menos tocsicos, ye abitual que causen [[alerchia]]s. Dica un 10% d'os pazients que reziben tractamientos con betalactamicos en desembolican.<ref name="pmid12721392">{{en}} {{cite journal|author=Solensky R |title=Hypersensitivity reactions to beta-lactam antibiotics |journal=Clinical reviews in allergy & immunology |volume=24 |issue=3 |pages=201–20 |year=2003 |pmid=12721392| doi = 10.1385/CRIAI:24:3:201}}</ref> Como un [[anafilacsia|xoc anafilactico]] puet prebocar a muerte d'o pazient, cal interrogar-lo sobre iste tema antis d'iniziar o tractamiento.
Encara que as penicilinas son os antibioticos menos toxicos, ye habitual que causen [[alerchia]]s. Dica un 10% d'os pacients que reciben tractamientos con betalactamicos en desembolican.<ref name="pmid12721392">{{en}} {{cite journal|author=Solensky R |title=Hypersensitivity reactions to beta-lactam antibiotics |journal=Clinical reviews in allergy & immunology |volume=24 |issue=3 |pages=201–20 |year=2003 |pmid=12721392| doi = 10.1385/CRIAI:24:3:201}}</ref> Como un [[anafilaxia|xoc anafilactico]] puet prevocar a muerte d'o pacient, cal interrogar-lo sobre iste tema antis d'iniciar o tractamiento.


A más d'as suyas propiedaz antibacterianas, a penizilina ye un [[antidoto]] efizient contra os efectos d'o emberenamiento por [[amanitina|α-amanitina]], un d'os [[aminoazetos]] tocsicos d'os [[fongo]]s d'o chenero ''[[Amanita]]''.<ref>{{en}} {{cite journal| author =Enjalbert F., Rapior S., Nouguier-Soulé J., Guillon S., Amouroux N., Cabot C. | title =Treatment of amatoxin poisoning: 20-year retrospective analysis. | year =2002 | journal = J Toxicol Clin Toxicol. | volume =40 | issue =6 | id =PMID 12475187 | url = }}</ref>
A más d'as suyas propiedatz antibacterianas, a penicilina ye un [[antidoto]] eficient contra os efectos d'o enverenamiento por [[amanitina|α-amanitina]], un d'os [[aminoacetos]] toxicos d'os [[fongo]]s d'o chenero ''[[Amanita]]''.<ref>{{en}} {{cite journal| author =Enjalbert F., Rapior S., Nouguier-Soulé J., Guillon S., Amouroux N., Cabot C. | title =Treatment of amatoxin poisoning: 20-year retrospective analysis. | year =2002 | journal = J Toxicol Clin Toxicol. | volume =40 | issue =6 | id =PMID 12475187 | url = }}</ref>


==Referencias==
==Referencias==

Versión d'o 09:26 26 may 2011

Articlo d'os 1000
Icono d'aviso medico
Icono d'aviso medico
Advertencia: Biquipedia no ye un consultorio medico.
Si creye que aprecisa d'aduya, por favor consulte con un profesional d'a salut.
Representación 3D d'a penicilina

As penicilinas son antibioticos d'o grupo d'os betalactamicos emplegatos muit a sobén en o tractamiento d'infeccions prebocatas por eubacterias que i son sensibles. A mayoría de penicilinas son derivatos de l'aceto 6-aminopenicilanico, que difieren entre si seguntes a sustitución en a cadena lateral d'o suyo grupo amino. A penicilina G u benzilpenicilina estió lo primer antibiotico emplegato amplament en medecina; o suyo descubrimiento ha estato atribuito a Alexander Fleming en 1928, que chunto con os scientificos Ernst Boris Chain y Howard Walter Florey (que creyoron un metodo ta producir en masa iste farmaco) obtenió lo Premio Nobel de Medecina en 1945.

No se conoixe de tot o mecanismo d'acción d'as penicilinas, encara que a suya analochía a la D-alanil-D-alanina terminal, situata en a cadena lateral peptidica d'a subunitat d'o peptidoglicano, amostra que o suyo caracter bactericida deriva d'a suya intervención como inhibidor d'o proceso de transpeptidación mientres a sintesi d'a mureína. D'ista traza, a penicilina actua debilitanto a paret bacteriana y facilitando a lisis osmotica d'a bacteria mientres o proceso de multiplicación.

Existen una gran diversidat de penicilinas. Bellas especies de fongos d'o chenero Penicillium sintetizan penicilinas de forma natural, como lo primer tipo aislato, a penicilina G. Menimenos, debito a l'aparición de resistencias, s'han desembolicato atras familias seguindo basicament dos estratechias: l'adición de precursors por a cadena lateral a lo meyo de cautivo d'o fongo productor, cosa que estimula la producción de penicilinas biosinteticas; y a modificación quimica d'a penicilina obtenita por a fermentación biotecnolochica, resultando en penicilinas semisinteticas.[1]

As penicilinas difieren entre ellas seguntes o suyo espectro d'acción. Por eixemplo, a benzilpenicilina ye eficient contra eubacterias grampositivas como los estreptococos y estafilococos, asinas como los gonococos o meningococos, pero s'ha d'administrar por vía parenteral debito a la suya sensibilidat a lo pH aceto d'o estomaco. D'atra man, a fenoximetilpenicilina ye resistent a iste pH y se puet administrar por vía oral. L'ampicilina, a más de mantener ista resistencia, ye eficient contra bacterias gramnegatibas como Haemophilus, Salmonella y Shigella.

Encara que as penicilinas son os antibioticos menos toxicos, ye habitual que causen alerchias. Dica un 10% d'os pacients que reciben tractamientos con betalactamicos en desembolican.[2] Como un xoc anafilactico puet prevocar a muerte d'o pacient, cal interrogar-lo sobre iste tema antis d'iniciar o tractamiento.

A más d'as suyas propiedatz antibacterianas, a penicilina ye un antidoto eficient contra os efectos d'o enverenamiento por α-amanitina, un d'os aminoacetos toxicos d'os fongos d'o chenero Amanita.[3]

Referencias

  1. (en) Crueger, Wulf; Crueger, Anneliese: "A texbook of industrial microbiology". 1989. Sinauer Associates. Sunderland. ISBN 0878931317
  2. (en) Solensky R (2003). "Hypersensitivity reactions to beta-lactam antibiotics". Clinical reviews in allergy & immunology 24 (3): 201–20. DOI:10.1385/CRIAI:24:3:201.
  3. (en) Enjalbert F., Rapior S., Nouguier-Soulé J., Guillon S., Amouroux N., Cabot C. (2002). "Treatment of amatoxin poisoning: 20-year retrospective analysis.". J Toxicol Clin Toxicol. 40 (6). PMID 12475187.

Plantilla:Destacato Plantilla:Destacato