Diferencia entre revisiones de «Penicilina»
m r2.7.1) (Robot Adhibito: sq:Penicilina |
Sin resumen de edición |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Grafía_87}} |
|||
{{Articlo 1000|-10}} |
{{Articlo 1000|-10}} |
||
{{Avisomedico}} |
{{Avisomedico}} |
||
[[Imachen:Penicillin-G 3D.png|thumb|200px| |
[[Imachen:Penicillin-G 3D.png|thumb|200px|Representación 3D d'a penicilina]] |
||
As ''' |
As '''penicilinas''' son [[antibiotico]]s d'o grupo d'os [[betalactamico]]s emplegatos muit a sobén en o tractamiento d'[[infección|infeccions]] prebocatas por [[eubacteria]]s que i son sensibles. A mayoría de penicilinas son derivatos de l'[[aceto 6-aminopenicilanico]], que difieren entre si seguntes a sustitución en a [[cadena lateral]] d'o suyo [[grupo amino]]. A [[penicilina G]] u benzilpenicilina estió lo primer antibiotico emplegato amplament en [[medecina]]; o suyo descubrimiento ha estato atribuito a [[Alexander Fleming]] en 1928, que chunto con os scientificos [[Ernst Boris Chain]] y [[Howard Walter Florey]] (que creyoron un metodo ta producir en masa iste [[farmaco]]) obtenió lo [[Premio Nobel de Fisiolochía u Medecina|Premio Nobel de Medecina]] en 1945. |
||
No se |
No se conoixe de tot o mecanismo d'acción d'as penicilinas, encara que a suya analochía a la D-alanil-D-alanina terminal, situata en a cadena lateral peptidica d'a subunitat d'o [[peptidoglicano]], amostra que o suyo caracter [[bactericida]] deriva d'a suya intervención como [[inhibidor enzimatico|inhibidor]] d'o proceso de [[transpeptidasa|transpeptidación]] mientres a sintesi d'a [[mureína]]. D'ista traza, a penicilina actua debilitanto a paret bacteriana y facilitando a [[presión osmotica|lisis osmotica]] d'a bacteria mientres o proceso de multiplicación. |
||
Existen una gran diversidat de penicilinas. Bellas especies de [[fongo]]s d'o chenero ''[[Penicillium]]'' sintetizan penicilinas de forma natural, como lo primer tipo aislato, a penicilina G. Menimenos, debito a l'aparición de [[resistencia a los antibioticos|resistencias]], s'han desembolicato atras familias seguindo basicament dos estratechias: l'adición de precursors por a cadena lateral a lo [[meyo de cautivo]] d'o fongo productor, cosa que estimula la producción de [[penicilina biosintetica|penicilinas biosinteticas]]; y a [[sintesi organica|modificación quimica]] d'a penicilina obtenita por a [[fermentación]] biotecnolochica, resultando en [[penicilina semisintetica|penicilinas semisinteticas]].<ref name="crueger">{{en}} Crueger, Wulf; Crueger, Anneliese: "A texbook of industrial microbiology". 1989. Sinauer Associates. Sunderland. ISBN 0878931317</ref> |
|||
As |
As penicilinas difieren entre ellas seguntes o suyo [[espectro|espectro d'acción]]. Por eixemplo, a benzilpenicilina ye eficient contra [[eubacteria]]s [[grampositiva]]s como los [[estreptococos]] y [[estafilococos]], asinas como los [[Neisseria gonorrheae|gonococos]] o [[Neisseria meningitidis|meningococos]], pero s'ha d'administrar por [[vía d'administración|vía parenteral]] debito a la suya sensibilidat a lo [[pH]] aceto d'o [[estomaco]]. D'atra man, a fenoximetilpenicilina ye resistent a iste pH y se puet administrar por vía oral. L'ampicilina, a más de mantener ista resistencia, ye eficient contra bacterias [[gramnegatiba]]s como ''[[Haemophilus]]'', ''[[Salmonella]]'' y ''[[Shigella]]''. |
||
Encara que as |
Encara que as penicilinas son os antibioticos menos toxicos, ye habitual que causen [[alerchia]]s. Dica un 10% d'os pacients que reciben tractamientos con betalactamicos en desembolican.<ref name="pmid12721392">{{en}} {{cite journal|author=Solensky R |title=Hypersensitivity reactions to beta-lactam antibiotics |journal=Clinical reviews in allergy & immunology |volume=24 |issue=3 |pages=201–20 |year=2003 |pmid=12721392| doi = 10.1385/CRIAI:24:3:201}}</ref> Como un [[anafilaxia|xoc anafilactico]] puet prevocar a muerte d'o pacient, cal interrogar-lo sobre iste tema antis d'iniciar o tractamiento. |
||
A más d'as suyas |
A más d'as suyas propiedatz antibacterianas, a penicilina ye un [[antidoto]] eficient contra os efectos d'o enverenamiento por [[amanitina|α-amanitina]], un d'os [[aminoacetos]] toxicos d'os [[fongo]]s d'o chenero ''[[Amanita]]''.<ref>{{en}} {{cite journal| author =Enjalbert F., Rapior S., Nouguier-Soulé J., Guillon S., Amouroux N., Cabot C. | title =Treatment of amatoxin poisoning: 20-year retrospective analysis. | year =2002 | journal = J Toxicol Clin Toxicol. | volume =40 | issue =6 | id =PMID 12475187 | url = }}</ref> |
||
==Referencias== |
==Referencias== |
Versión d'o 09:26 26 may 2011
- Advertencia: Biquipedia no ye un consultorio medico.
- Si creye que aprecisa d'aduya, por favor consulte con un profesional d'a salut.
As penicilinas son antibioticos d'o grupo d'os betalactamicos emplegatos muit a sobén en o tractamiento d'infeccions prebocatas por eubacterias que i son sensibles. A mayoría de penicilinas son derivatos de l'aceto 6-aminopenicilanico, que difieren entre si seguntes a sustitución en a cadena lateral d'o suyo grupo amino. A penicilina G u benzilpenicilina estió lo primer antibiotico emplegato amplament en medecina; o suyo descubrimiento ha estato atribuito a Alexander Fleming en 1928, que chunto con os scientificos Ernst Boris Chain y Howard Walter Florey (que creyoron un metodo ta producir en masa iste farmaco) obtenió lo Premio Nobel de Medecina en 1945.
No se conoixe de tot o mecanismo d'acción d'as penicilinas, encara que a suya analochía a la D-alanil-D-alanina terminal, situata en a cadena lateral peptidica d'a subunitat d'o peptidoglicano, amostra que o suyo caracter bactericida deriva d'a suya intervención como inhibidor d'o proceso de transpeptidación mientres a sintesi d'a mureína. D'ista traza, a penicilina actua debilitanto a paret bacteriana y facilitando a lisis osmotica d'a bacteria mientres o proceso de multiplicación.
Existen una gran diversidat de penicilinas. Bellas especies de fongos d'o chenero Penicillium sintetizan penicilinas de forma natural, como lo primer tipo aislato, a penicilina G. Menimenos, debito a l'aparición de resistencias, s'han desembolicato atras familias seguindo basicament dos estratechias: l'adición de precursors por a cadena lateral a lo meyo de cautivo d'o fongo productor, cosa que estimula la producción de penicilinas biosinteticas; y a modificación quimica d'a penicilina obtenita por a fermentación biotecnolochica, resultando en penicilinas semisinteticas.[1]
As penicilinas difieren entre ellas seguntes o suyo espectro d'acción. Por eixemplo, a benzilpenicilina ye eficient contra eubacterias grampositivas como los estreptococos y estafilococos, asinas como los gonococos o meningococos, pero s'ha d'administrar por vía parenteral debito a la suya sensibilidat a lo pH aceto d'o estomaco. D'atra man, a fenoximetilpenicilina ye resistent a iste pH y se puet administrar por vía oral. L'ampicilina, a más de mantener ista resistencia, ye eficient contra bacterias gramnegatibas como Haemophilus, Salmonella y Shigella.
Encara que as penicilinas son os antibioticos menos toxicos, ye habitual que causen alerchias. Dica un 10% d'os pacients que reciben tractamientos con betalactamicos en desembolican.[2] Como un xoc anafilactico puet prevocar a muerte d'o pacient, cal interrogar-lo sobre iste tema antis d'iniciar o tractamiento.
A más d'as suyas propiedatz antibacterianas, a penicilina ye un antidoto eficient contra os efectos d'o enverenamiento por α-amanitina, un d'os aminoacetos toxicos d'os fongos d'o chenero Amanita.[3]
Referencias
- ↑ (en) Crueger, Wulf; Crueger, Anneliese: "A texbook of industrial microbiology". 1989. Sinauer Associates. Sunderland. ISBN 0878931317
- ↑ (en) Solensky R (2003). "Hypersensitivity reactions to beta-lactam antibiotics". Clinical reviews in allergy & immunology 24 (3): 201–20. DOI:10.1385/CRIAI:24:3:201.
- ↑ (en) Enjalbert F., Rapior S., Nouguier-Soulé J., Guillon S., Amouroux N., Cabot C. (2002). "Treatment of amatoxin poisoning: 20-year retrospective analysis.". J Toxicol Clin Toxicol. 40 (6). PMID 12475187.