Diferencia entre revisiones de «Parla de transición»
exemplo --> eixemplo |
|||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
== Parlas de transición en luengas neolatinas == |
== Parlas de transición en luengas neolatinas == |
||
O [[ribagorzano]] ye una transición macrocheografica entre l'aragonés y catalán y tenemos un [[aragonés ribagorzano]] y un [[catalán ribagorzano]]. As [[parlas d'a Val d'Isabana]] y as que bi ha a lo sud d'o [[Turbón]] representan una transición microcheografica. As arias de transición orichinals entre o castellán y l'aragonés desapareixioron con a castellanización d'[[A Riocha]] de traza que a muga entre as dos luengas ye producto d'a sustitución y erosión lingüistica. |
O [[ribagorzano]] ye una transición macrocheografica entre l'aragonés y catalán y tenemos un [[aragonés ribagorzano]] y un [[catalán ribagorzano]]. As [[parlas d'a Val d'Isabana]] y as que bi ha a lo sud d'o [[Turbón]] representan una transición microcheografica. |
||
As arias de transición orichinals entre o castellán y l'aragonés desapareixioron con a castellanización d'[[A Riocha]] de traza que a muga entre as dos luengas ye producto d'a sustitución y erosión lingüistica. Manimenos con a [[reconquiesta]] y repoblación d'as tierras reconquiestas con aragoneses, navarros, castellans y occitans amaneixioron atras parlas de transición entre os dos idiomas, o [[castellán d'a estremadura soriana]] y l'[[aragonés d'as comunidatz aragonesas]] |
|||
L'[[asturleyonés]] presentan parlas de transición con o galaicoportugués en l'ueste d'Asturias, y en presentaba con o castellán en o centro-ueste de [[Cantabria]] dica a desaparición d'o [[cantabro (parla)|cantabro]] y a estandarización d'o castellán d'atras partz de [[Cantabria]] y norte d'a [[Provincia de Burgos]]. |
L'[[asturleyonés]] presentan parlas de transición con o galaicoportugués en l'ueste d'Asturias, y en presentaba con o castellán en o centro-ueste de [[Cantabria]] dica a desaparición d'o [[cantabro (parla)|cantabro]] y a estandarización d'o castellán d'atras partz de [[Cantabria]] y norte d'a [[Provincia de Burgos]]. |
||
Versión d'o 13:26 24 abr 2011
.svg)
Una parla de transición ye una parla local que fa part d'un conchunto de parlas tamién de transición que amuestran una transición gradual entre dos luengas u dos dialectos bien diferenciatos sin haber-ie guaires caracters d'ixas parlas de transición que no se troben u en l'auna luenga u en l'atra. As parlas de transición tienen un orichen común con as dos luengas que desepara. En as parlas de transición ye caracteristico de veyer en a representación cartografica como en as linias que delimitan una diferencia lexica, fonetica, morfolochica u sintactica se van sucedendo una dezaga de l'atra y esto recibe o nombre de ventallo d'isoglosas. As parlas de transición abundan en as luengas neolatinas, pero especialment en as luengas eslavas y turquesas que se deseparoron en un periodo més tardano. En o caso de l'aragonés tenemos un caso caracteristico de parlas de transición con o catalán en a Ribagorza.
Parlas de transición en luengas neolatinas
O ribagorzano ye una transición macrocheografica entre l'aragonés y catalán y tenemos un aragonés ribagorzano y un catalán ribagorzano. As parlas d'a Val d'Isabana y as que bi ha a lo sud d'o Turbón representan una transición microcheografica.
As arias de transición orichinals entre o castellán y l'aragonés desapareixioron con a castellanización d'A Riocha de traza que a muga entre as dos luengas ye producto d'a sustitución y erosión lingüistica. Manimenos con a reconquiesta y repoblación d'as tierras reconquiestas con aragoneses, navarros, castellans y occitans amaneixioron atras parlas de transición entre os dos idiomas, o castellán d'a estremadura soriana y l'aragonés d'as comunidatz aragonesas
L'asturleyonés presentan parlas de transición con o galaicoportugués en l'ueste d'Asturias, y en presentaba con o castellán en o centro-ueste de Cantabria dica a desaparición d'o cantabro y a estandarización d'o castellán d'atras partz de Cantabria y norte d'a Provincia de Burgos.
En os romances orientals no bi ha arias de transición entre as principals brancas a causa d'a fragmentación territorial causó a expansión d'as luengas eslavas y as emigracions tipicas de pueblos transuants u as causatas por a invasión otomana. Manimenos o meglenorrumán ye tien caracters transicionals entre l'arrumán y o dacorrumán.
En o vasco bi ha parlas de transición entre o dialecto soletán y o dialecto baixonavarro en os lugars de Domintxaine-Berroeta, Arüe-Ithorrotze-Olhaibi, Lohitzüne-Oihergi y Etxarri.