Diferencia entre revisiones de «Saxons»

De Biquipedia
Contenido eliminado Contenido añadido
m tamanyo d'a imachen
ortografía
Linia 1: Linia 1:
{{Grafía_87}}
{{pueblo
{{pueblo
|imachen = [[Imachen:Ary Scheffer, Charlemagne reçoit la soumission de Widukind à Paderborn, (1840).jpg|thumb|right|250px|'''[[Ary Scheffer]]''', ''[[Carlomaño]] rezibe a sumisión de [[Widukind]] en [[Paderborn]]'', (quadro de [[1840]]).]]
|imachen = [[Imachen:Ary Scheffer, Charlemagne reçoit la soumission de Widukind à Paderborn, (1840).jpg|thumb|right|250px|Ary Scheffer]]: [[Carlomanyo]] recibe a sumisión de Widukind en Paderborn (quadro de 1840)]]
|descripzión = '''[[Ary Scheffer]]''', ''[[Carlomanyo]] recibe a sumisión de [[Widukind]] en [[Paderborn]]'' (quadro de [[1840]]).
|descripzión =
|pueblo = Saxons<br />
|pueblo = Saxons<br />
|poblazión =
|poblazión =
Linia 11: Linia 10:
|idiomas = [[Baixo saxón occidental]], [[Idioma alemán|Alemán]]
|idiomas = [[Baixo saxón occidental]], [[Idioma alemán|Alemán]]
|relichión = [[Cristiana Luterana]]
|relichión = [[Cristiana Luterana]]
|relazionatos = [[Frisons]], [[Olandeses]], [[Flamencos]], [[Angleses]], [[Turinchios]]
|relazionatos = [[Frisons]], [[Holandeses]], [[Flamencos]], [[Angleses]], [[Turinchios]]
}}
}}


Os '''saxons''' son un antigo [[Pueblos chermanicos|pueblo chermanico]] que costituyó una confederazión en as costas d'a [[Mar d'o Norte]] en tiempos d'os [[Imperio Román|romans]], tenioron un prozeso migratorio que los lebó ta o sud e ta a [[isla de Bretanya]].
Os '''saxons''' son un antigo [[Pueblos chermanicos|pueblo chermanico]] que costituyó una confederación en as costas d'a [[Mar d'o Norte]] en tiempos d'os [[Imperio Román|romans]]; tenioron un proceso migratorio que los levó ta o sud y ta a [[isla de Bretanya]].


== Saxons continentals en l'Alta Edat Meya ==
== Saxons continentals en l'Alta Edat Meya ==
A fins d'o [[sieglo VIII]] os saxons de Chermania fuoron sozmesos por os [[Pueblo franco|francos]] de [[Carlomaño]] e lur territorio adibito a un [[ducato de Saxonia]] en o [[Imperio Carolinchio]]. Carlomaño efectuaba campañas añals en territorio saxón y lis imposó o [[batismo]] y a cristianizazión forzata dende [[772]] dica [[804]]. Por ixa razón establió a suya residenzia en [[Aquisgrán]], a man d'os campos de batalla en [[Alemanya]]. Toz os [[mainate]]s saxons se combirtioron fueras de [[Widukin]] que tardó més e dirichió a resistencia antifranca. [[Chuan Ferrández d'Heredia]] dedica o capítol CXCV d'a "[[Cronica de los Conquiridors]]" a ''Como Karles subiugo a los [[Longobardos]], los '''Saxones''', los Bretones, los [[Bayoarios|Bajoarios]] et otras muchas nationes''.
A fins d'o [[sieglo VIII]] os saxons de Chermania fuoron sozmesos por os [[Pueblo franco|francos]] de [[Carlomanyo]] y lur territorio adhibito a un [[ducato de Saxonia]] en o [[Imperio Carolinchio]]. Carlomanyo efectuaba campanyas anyals en territorio saxón y lis imposó o [[baptismo]] y a cristianización forzata dende [[772]] dica [[804]]. Por ixa razón establió a suya residencia en [[Aquisgrán]], amán d'os campos de batalla en [[Alemanya]]. Toz os [[mainate]]s saxons se convirtioron fueras de [[Widukin]] que tardó més y dirichió a resistencia antifranca. [[Chuan Ferrández d'Heredia]] dedica o capítol CXCV d'a "[[Cronica de los Conquiridors]]" a ''Como Karles subiugo a los [[Longobardos]], los '''Saxones''', los Bretones, los [[Bayoarios|Bajoarios]] et otras muchas nationes''.


A presión franca fazió que [[pueblos eslavos]] como os [[obroditas]] s'estendillasen por l'este d'o territorio saxón.
A presión franca fazió que [[pueblos eslavos]] como os [[obroditas]] s'estendillasen por l'este d'o territorio saxón.


Os antigos saxons se fusionoron con atras etnias chermanas orichinando parte d'o pueblo alemán actual en un prozeso lento.
Os antigos saxons se fusionoron con atras etnias chermanas orichinando parte d'o pueblo alemán actual en un proceso lento.


Con a dibisión d'o [[Imperio Carolinchio]] en [[843]], Saxonia pasó a formar parte d'o Reino Franco Oriental, como un ducato ereditatio gobernato por una fuerte dinastía, os [[Liudolfing]]. Como a suya incorporación a lo imperio estió tardana, perdioron debant d'os francos en l'año 911 quan se zelebró a primera elección pa ocupar o tron chermanico. Manimentos, o reinato d'o duque franco Conrado estió tan mala que él mesmo proposó estar suzedito por un noble d'a casa de Saxonia, [[Henrique o Paxarero]], que esdebinió rei.
Con a división d'o [[Imperio Carolinchio]] en [[843]], Saxonia pasó a formar parte d'o [[Reino Franco Oriental]], como un ducato hereditatio gubernato por una fuerte dinastía, os [[Liudolfing]]. Como a suya incorporación a lo imperio estió tardana, perdioron debant d'os francos en l'anyo [[911]] quan se celebró a primera elección pa ocupar a [[cadiera reyal]] chermanica. Manimentos, o reinato d'o duque franco Conrado estió tan mala que ell mesmo proposó estar succedito por un noble d'a casa de Saxonia, [[Henrique o Paxarero]], que esdevinió rei.


O territorio d'os saxons esdebinió a base d'o poder d'o reino, y Enrique continó costruindo o suyo imperio. Estió un melitar brillant e tornó a situar [[Lotarinchia]] baixo control d'o Reino Franco Oriental. D'a mesma traza luitó con esito contra os [[hongaros (pueblo nomada)|hongaros]]. O suyo fillo Otón I lis inflichió una derrota encara més grau en [[955]], por o que o papa lo recompensó nombrando-lo emperador d'o [[Sacre Imperio Romano-Chermanico]]. Quan fue coronato Otón [[emperador]], ya no podeba fer de duque, e atorgó este títol a [[Hermann Billung]], con territorio en o baixo [[río Elba|Elba]], en a muga contra os eslavos.
O territorio d'os saxons esdevinió a base d'o poder d'o reino, y Henrique continó costruindo o suyo imperio. Estió un melitar brillant y tornó a situar [[Lotarinchia]] baixo control d'o Reino Franco Oriental. D'a mesma traza luitó con exito contra os [[hongaros (pueblo nomada)|hongaros]]. O suyo fillo [[Otón I d'o Sacro Imperio Román Chermanico]] lis inflichió una derrota encara més greu en [[955]], por o que o papa lo recompensó nombrando-lo emperador d'o [[Sacro Imperio Romano-Chermanico]]. Quan fue coronato Otón [[emperador]], ya no podeba fer de duque, y atorgó este títol a [[Hermann Billung]], con territorio en o baixo [[río Elba|Elba]], en a muga contra os eslavos.


Quan a linia imperial saxona d'os Otons s'estinguió a dinastía [[Billung]] esdebinió a dinastía saxona més poderosa, oposata a los emperadors d'a dinastía imperial Salia. En 1073 os nobles saxons encomenzoron una regüelta contra o emperador [[Enrique I]] que fazió que se formase una aliganza entre os saxons e los papa [[Gregorio VII]].
Quan a linia imperial saxona d'os Otons s'extinguió, a dinastía [[Billung]] esdevinió a dinastía saxona més poderosa, oposata a los emperadors d'a dinastía imperial Salia. En [[1073]] os nobles saxons encomenzoron una revuelta contra o emperador [[Henrique I d'o Sacro Imperio Román Chermanico]], que fació que se formase una aliganza entre os saxons y o papa [[Gregorio VII]].


A penar que a dinastía de [[Billung]] s'estinguió en 1106 os saxons siguioron luitando contra o dominio imperial dica que a dinastía salia s'estinguió en 1125, e lo nuebo duque saxón [[Lotario I]] fue esleito rei e dimpués emperador.
A penar que a dinastía de [[Billung]] s'extinguió en [[1106]], os saxons siguioron luitando contra o dominio imperial dica que a dinastía salia s'estinguió en [[1125]], y lo nuevo duque saxón [[Lotario I]] fue esleito rei y dimpués emperador.


[[Frederico I Barbarroya]] atorgó autonomía a [[Henrique o Lión]], duque de [[Ducato de Saxonia|Saxonia]] y [[Bavera]], pero dimpués lo desterró e dibidió o suyo territorio por no aduyar-lo en Italia. A caita en desgrazia d'Enrique permitió a la dinastía Ascania que se fese con o control de Saxonia. Esta dinastía yera implicata en a espansión alemana enta l'este u ''[[Ostsiedlung]]'' y eba eredato muitas tierras d'os [[Billung]], con o que yera a familia més poderosa d'o ducato. Manimenos o territorio d'Ascania yera més estenso que a mesma Saxonia, e quan a familia se dibidió en dos en o sieglo XV, o títol de duque quedó en manos d'a branca que gobernaba o zentro d'Alemanya. O nombre de "[[Saxonia (desambigazión)|Saxonia]]", que orichinalment designaba a los territorios d'a ''stamne'' saxona en a costa norte, se trasladó a lo zentro d'o país, luent d'a mar.
[[Frederico I Barbarroya]] atorgó autonomía a [[Henrique o Lión]], duque de [[Ducato de Saxonia|Saxonia]] y [[Ducato de Bavera|Bavera]], pero dimpués lo desterró y dividió o suyo territorio por no aduyar-lo en Italia. A caita en desgracia d'Henrique permitió a la [[dinastía Ascania]] que se fese con o control de Saxonia. Esta dinastía yera implicata en a expansión alemana enta l'este u ''[[Ostsiedlung]]'' y heba heredato muitas tierras d'os [[Billung]], con o que yera a familia més poderosa d'o ducato. Manimenos o territorio d'Ascania yera més extenso que a mesma Saxonia, y quan a familia se dividió en dos en o [[sieglo XV]], o títol de duque quedó en manos d'a branca que gobernaba o centro d'Alemanya. O nombre de "[[Saxonia (desambigación)|Saxonia]]", que orichinalment designaba a los territorios d'a ''stamne'' saxona en a costa norte, se trasladó a lo centro d'o país, luen d'a mar.


== Saxons en a Isla de Bretanya ==
== Saxons en a Isla de Bretanya ==
Os saxons, [[anglos]], [[chutos]] e atros pueblos chermanicos en menors proporzions embadioron a costa este d'a [[isla de Bretanya]] quan ni os romans ni a poblazión local podeban esfender-sen d'atros embasors. Quan ya yeran bien establitos empentoron a los [[britons]] enta l'ueste. Con o tiempo a fusión de anglos, saxons e chutos orichinó a los actuals [[Anglaterra|angleses]].
Os saxons, [[anglos]], [[chutos]] y atros pueblos chermanicos en menors proporcions invadioron a costa este d'a [[isla de Bretanya]] quan ni os romans ni a población local podeban esfender-sen d'atros invasors. Quan ya yeran bien establitos empentoron a los [[britons]] enta l'ueste. Con o tiempo a fusión de anglos, saxons y chutos orichinó a los actuals [[angleses]].


== Se veiga tamién ==
== Se veiga tamién ==
* [[Saxons de Transilvania]]
* [[Saxons de Transilvania]].


[[Categoría:Pueblo saxón]]
[[Categoría:Pueblo saxón]]

Versión d'o 15:04 9 mar 2011

Plantilla:Pueblo

Os saxons son un antigo pueblo chermanico que costituyó una confederación en as costas d'a Mar d'o Norte en tiempos d'os romans; tenioron un proceso migratorio que los levó ta o sud y ta a isla de Bretanya.

Saxons continentals en l'Alta Edat Meya

A fins d'o sieglo VIII os saxons de Chermania fuoron sozmesos por os francos de Carlomanyo y lur territorio adhibito a un ducato de Saxonia en o Imperio Carolinchio. Carlomanyo efectuaba campanyas anyals en territorio saxón y lis imposó o baptismo y a cristianización forzata dende 772 dica 804. Por ixa razón establió a suya residencia en Aquisgrán, amán d'os campos de batalla en Alemanya. Toz os mainates saxons se convirtioron fueras de Widukin que tardó més y dirichió a resistencia antifranca. Chuan Ferrández d'Heredia dedica o capítol CXCV d'a "Cronica de los Conquiridors" a Como Karles subiugo a los Longobardos, los Saxones, los Bretones, los Bajoarios et otras muchas nationes.

A presión franca fazió que pueblos eslavos como os obroditas s'estendillasen por l'este d'o territorio saxón.

Os antigos saxons se fusionoron con atras etnias chermanas orichinando parte d'o pueblo alemán actual en un proceso lento.

Con a división d'o Imperio Carolinchio en 843, Saxonia pasó a formar parte d'o Reino Franco Oriental, como un ducato hereditatio gubernato por una fuerte dinastía, os Liudolfing. Como a suya incorporación a lo imperio estió tardana, perdioron debant d'os francos en l'anyo 911 quan se celebró a primera elección pa ocupar a cadiera reyal chermanica. Manimentos, o reinato d'o duque franco Conrado estió tan mala que ell mesmo proposó estar succedito por un noble d'a casa de Saxonia, Henrique o Paxarero, que esdevinió rei.

O territorio d'os saxons esdevinió a base d'o poder d'o reino, y Henrique continó costruindo o suyo imperio. Estió un melitar brillant y tornó a situar Lotarinchia baixo control d'o Reino Franco Oriental. D'a mesma traza luitó con exito contra os hongaros. O suyo fillo Otón I d'o Sacro Imperio Román Chermanico lis inflichió una derrota encara més greu en 955, por o que o papa lo recompensó nombrando-lo emperador d'o Sacro Imperio Romano-Chermanico. Quan fue coronato Otón emperador, ya no podeba fer de duque, y atorgó este títol a Hermann Billung, con territorio en o baixo Elba, en a muga contra os eslavos.

Quan a linia imperial saxona d'os Otons s'extinguió, a dinastía Billung esdevinió a dinastía saxona més poderosa, oposata a los emperadors d'a dinastía imperial Salia. En 1073 os nobles saxons encomenzoron una revuelta contra o emperador Henrique I d'o Sacro Imperio Román Chermanico, que fació que se formase una aliganza entre os saxons y o papa Gregorio VII.

A penar que a dinastía de Billung s'extinguió en 1106, os saxons siguioron luitando contra o dominio imperial dica que a dinastía salia s'estinguió en 1125, y lo nuevo duque saxón Lotario I fue esleito rei y dimpués emperador.

Frederico I Barbarroya atorgó autonomía a Henrique o Lión, duque de Saxonia y Bavera, pero dimpués lo desterró y dividió o suyo territorio por no aduyar-lo en Italia. A caita en desgracia d'Henrique permitió a la dinastía Ascania que se fese con o control de Saxonia. Esta dinastía yera implicata en a expansión alemana enta l'este u Ostsiedlung y heba heredato muitas tierras d'os Billung, con o que yera a familia més poderosa d'o ducato. Manimenos o territorio d'Ascania yera més extenso que a mesma Saxonia, y quan a familia se dividió en dos en o sieglo XV, o títol de duque quedó en manos d'a branca que gobernaba o centro d'Alemanya. O nombre de "Saxonia", que orichinalment designaba a los territorios d'a stamne saxona en a costa norte, se trasladó a lo centro d'o país, luen d'a mar.

Saxons en a Isla de Bretanya

Os saxons, anglos, chutos y atros pueblos chermanicos en menors proporcions invadioron a costa este d'a isla de Bretanya quan ni os romans ni a población local podeban esfender-sen d'atros invasors. Quan ya yeran bien establitos empentoron a los britons enta l'ueste. Con o tiempo a fusión de anglos, saxons y chutos orichinó a los actuals angleses.

Se veiga tamién