División de poders

Plantilla:Grafía 87 A debisión de poders ye lo conzeuto que estableix que os poders d'un gubierno sobirano han d'estar debiditos entre dos o més entidaz fuertement independients, asinas se priba que una presona u un grupo politico tienga masiato poder.

L'ideya que establixe que las esferents funzions han d'estar en instituzions trestallatas estió proposata per Aristoteles, pero no estió só que dica lo sieglo XVII e lo sieglo XVIII que lo conzeuto estió arrefinato per James Harrington e John Locke. A güebra més influyent, sindembargo, estió la de Montesquieu. Os suyos escritos e creticas sobra la monarquía franzesa d'allora li ban lebar a fer o conzeuto de separazión de poders, o cualo ha estato imbocato per os escritors d'a mayoría d'as constituzions dica l'inte actual. As suyas teyorías serían basatas en un estudio sobre los escritos de Locke e en un conoiximiento imperfeto d'a constituzión anglesa d'o sieglo XVIII. Montesquieu pensaba que pta prebenir l'abuso d'o poder e ta persebar a libertat politica, yera nezesario que lo gubierno estase regulato per diferents poders que s'oserbaran la un a l'atro.

Montesquieu en a suya güebra O esprito d'as lais (1748) creyó lo conzeuto d'a debisión de poders en tres brancas. Estas brancas son:

• A branca lechislatiba, responsable de creyar as leis e os cambeos u rebocazions d'as leis esistents.
• A branca executiba, responsable d'asegurar-se que las leis se leben a cabo; encluyita la creyazión de politicas e l'eslexión d'a traza en a cuala las politicas se reyalizen.
• A branca chudicial, responsable d'interpretar a lei e d'aplicar a lei en stuazions espezificas.