Esmaralda
Esmaralda | ||
---|---|---|
![]() | ||
Categoría: | Ciclosilicatos | |
Clase: | 9.CJ.05 | |
Formula quimica: | Be3Al2(SiO3)6. | |
Color: | Verde | |
Raya: | Blanca | |
Lustre: | Vitrio | |
Transparencia: | Transparent a opaco | |
Sistema cristalín: | Hexagonal | |
Habito: | Bien cristalizau u masivo | |
Exfoliación: | Imperfecta | |
Trencadura: | Concoidea | |
Dureza: | 7,5 - 8 | |
Tenacidat: | Crebadizo | |
Densidat: | 2,76 de meya |
A esmaralda[1] u esmeralda[1] ye una variant d'o berilo, ciclosilicato con formula Be3Al2(SiO3)6, que cristaliza en o sistema hexagonal. Ye de color verda caracteristica y valorada como piedra preciosa.
Etimolochía
[editar | modificar o codigo]
A parola esmaralda provién d'o latín esmaralda/esmaraldus, variant d'o latín smaragdus, amprau d'o griego σμάραγδος (smaragdos; "chema verda"). En textos medievals aragoneses figura de diferents trazas. Una forma plural merocdes se documenta en o lexico comercial d'o sieglo XV en Zaragoza[2] y ye cuasi a mesma que en o peache de Mequinenza (maragdes), por o que en realidat ye un catalanismo.
En a traducción aragonesa de Vidas Semblants sale como esmaragdos, coincidindo con a forma orichinal en griego:
En o Libro d'as Marabillas d'o Mundo sale en plural como esmeraldas
En o Libro d'el Trasoro escriben exmaralda:
Referencias
[editar | modificar o codigo]- ↑ 1,0 1,1 (an) Diccionario aragonés-castellano-catalán. Estudio de Filología Aragonesa. Edacar num. 14. Zaragoza. Edicions Dichitals de l'Academia de l'Aragonés. ISSN 1988-8139. Octubre de 2024.
- ↑ (es) Ángeles Líbano Zumalacárregui y José Ángel Sesma Muñoz: Léxico comercial en Aragón (Siglo XV). Institución Fernando el Católico, 1982.
Vinclos externos
[editar | modificar o codigo]Se veigan as imáchens de Commons sobre las esmaraldas.