Ir al contenido

Eriobotrya japonica

De Biquipedia
Eriobotrya japonica
Bellomera
Denominacions populars
bellomera, niespolera / niaspolera, niezpolera, nispolera, nizpolera, niespolero / nispolero
Estau de conservación

Seguro (IUCN)
Clasificación cientifica
Eukaryota
Plantae
Espermatophyta
Magnoliophyta
Magnoliopsida
Rosales
Rosaceae
Amygdaloideae
Maleae
Eriobotrya
E. japonica
Descripción
Eriobotrya japonica
(THUNB.) LINDL., 1821

A bellomera[1] u niespolera[2][nota 1] (nombre cientifico Eriobotrya japonica (THUNB.) LINDL., 1821)) ye un árbol perennifolio d'a familia d'as rosacias, concabiu en a tribu Maleae, cautivau mas que mas por o suyo fruito comestible: a niespola.

Ye una especie introducida, natural d'o sud-este de China, que s'adapta con facilidat a muitos atros climas suaus. Actualment ye aclimatada en a Peninsula Iberica y as islas Canarias y Balears. En toz ixes puestos s'ha tornau un árbol fruitero de cultura habitual, desplazando a la niespolera autoctona (Mespilus germanica) como árbol productor de niespolas pa consumo humano. Por contraposición con a suya parient europea, se le puede dicir niespolero/a de Chapón[nota 2] pa fer a diferencia.

Descripción

[editar | modificar o codigo]

Ye un árbol de fuella perén d'entre 6 y 8 metros d'altaria, con a corona arronchada, o tronco curto y charramiau dende poca altaria, con ramas largas y diafanas y as brancas mas chóvens con pubescencia.

As fuellas son grans, d'entre 10 y 30 cm de largo por 5–10 cm d'amplo, simples, alternas, oblongas u oblongo-elipticas, con peciolo curto y laderas aserradas. Son verde intensa, coriacias, con a nervadura muit marcada y pubescents (especialment por o envés).

As flors amaneixen en agüerro, fendo parte d'inflorescencias en panicula, d'entre 10 y 19 cm de lonchitut. O pedicelo de cada flor fa entre 5 y 8 milimetros de lonchitut y ye cubierto de pubescencia marrón u parduzca. Cada flor individual mesura entre 1.2 y 2 cm, con o cáliz feto de sépals parcialment fusionaus, con nomás os ápex libres, fusionaus con o hipanto, que encara ye pubescent y parduzco. Os petalos que forman a corola son libres, blancos y pentameros. Os ovarios son inferos, con 5 loculos y 2 ovulos cada un.

A niespola d'Eriobotrya japonica ye un pomo piriforme u oblongo, 3–6 cm x 1,5–5 cm. O epicarpio ye piloso u glabro, cuan ye maduro de color narancha u amariella, de camín pa finals de l'hibierno u comienzos d'a primavera.

A pulpa ye dulce u tansament acida, amariella u narancha, con simients muit grans en l'interior (de regular se dicen «ruellos», como es d'o presiego y a cerolla), que son angulosas y con forma variable, con numeros diversos; entre 1 y 5 en cada niespola.

Se veiga tamién

[editar | modificar o codigo]
  1. Con as variants niaspolera, niezpolera, nispolera y nizpolera. Tamién conoixida con as variants masculinas niespolero y nispolero.
  2. L'apelativo chaponés u de Chapón s'adhibe en a mayoría de luengas vicinas de l'aragonés: Níspero de Japón (es), Nesprer del Japó (ca), Néflier du Japon (fr), etc. pa diferenciar-lo d'o garimbastero u Niespolero europeu.

Referencias

[editar | modificar o codigo]
  1. (an) Diccionario aragonés-castellano-catalán. Estudio de Filología Aragonesa. Edacar num. 14. Zaragoza. Edicions Dichitals de l'Academia de l'Aragonés. ISSN 1988-8139. Octubre de 2024 (accesible vía web).
  2. (an) VIDALLER TRICAS, Rafel, Libro de As Matas y Os Animals; Dizionario aragonés d'espezies animals y bechetals; Ed. Val d'Onsera. Zaragoza 2004. ISBN 978-84-8986-235-7

Vinclos externos

[editar | modificar o codigo]