Bretons en Galicia y Asturias

De Biquipedia
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Arias con culturas d'orichen britonico en o sieglo VI. La mar yera o medio de comunicación entre as diferents comunidaz.

Os bretons d'Hispania estioron un grupo etnico celta provinient d'a isla de Bretanya que s'establió en o norueste d'a Peninsula Iberica en os sieglos V y VI. O suyo puesto d'orichen, a provincia romana de Britania, s'heba tornato periglosa por as invasions d'os pictos, os escotos, y sobre tot os invasors chermanicos d'a confederación saxona u carriatos por a suya migración. Tot ixo los forzó a fuyir y escar una nueva tierra a l'atro costato d'a mar. Os bretons d'Hispania s'establioron sobre tot en territorios d'as actuals Asturias y Galicia. A suya asimilación estió lenta y deixoron como senyal una important contribución a os folklors d'ixas tierras.

Establimiento en Hispania[editar | modificar o codigo]

A mayor parte d'os bretons que fuyoron d'a provincia de Britania s'establioron en Armorica, prenendo-ie o poder en contra d'os galorromans locals, d'una traza que con o tiempo o nombre d'ixa peninsula se convertió en Bretanya, y os suyos habitants bretons.

Atras collas d'emigrants navegoron encara mes enta o sud y s'establioron en as costas d'o norte d'a Peninsula Iberica, on plegoron a fundar un bispato, o de Britonia, en l'actualidad Santa María de Bretoña, y un monesterio, o de Máximo. Esta seu fue mencionata por primera vegata en as actas d'o Concilio de Braga, celebrato en l'anyo 561, on se cita a presencia d'un bispe dito Maliosus, y por documentos d'o Concilio de Braga de l'anyo 572, on amaneix o mesmo bispe con un nombre trascrito d'una traza mes celta: Maeloc u Mahiloc. Ixe bispato s'estructuraba seguindo o modelo d'as Ilesias celtas d'as Islas Britanicas, tenendo como cabalto a un bispe que yera tamién un abate.