Verraco de piedra

De Biquipedia
(Reendrezau dende Berraco)
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Toros de Guisando.
Verraco chunto a l'armita de la Virchen en Mingorría (Ávila).

Os Verracos de piedra son unas figuras de piedra que se troban en a peninsula Iberica, en as provincias espanyolas de Cáceres, Salamanca, Zamora, Ávila y Toledo, y en as rechions portuguesas de Beira Interior Norte y Trás-os-Montes, y se facioron en ixas envueltas d'os Vetons.

No se conoix a suya finalidat. Se crei que mugaban terrens dedicatos a lo pastoreyo, encara que podesen tener atro significato mistico u relichioso. Os mes conoixitos son os ditos "Toros de Guisando", en a provincia d'Ávila, y o mes gran conoixito lo han recuperato y se troba en a plaza mayor de Villanueva del Campillo, en Ávila. Tamién bi n'ha un de mui antigo y en buen estato de conservación en a plaza de Torralba de Oropesa, Toledo. Bi n'ha atro en Segura de Toro, norte d'a provincia de Cáceres; y unatro en a plaza de Castillo de Bayuela, tamién en Toledo.

Talment o mes famoso de toz siga o que bi ha chunto a lo puent romano de Salamanca, que mencionan en a novela picaresca d'o Lazarillo de Tormes.

Os verracos definen a un pueblo principalment ganadero. Tienen a forma y a mida d'un toro, por lo que lis se diz toros de piedra, encara que a palabra verraco signifique "fraixenco" u "verro" (en o Semontano de Balbastro verraco significa "tocín semental").

Os verracos pueden tener relación con a relichión celta. En a mitolochía irlandesa bi ha falordias con toros y en atros puestos on hi habio celtas, tan luent como Polonia bi ha esculturas pareixitas con forma de toro.

Por agora os verracos se conoixen nomás que en l'antigo territorio vetón. S'ha pensato que atros pueblos indoeuropeus d'a meseta tamién en poderban haber tenito, pero que no los haberban conservato porque los romanos los invadioron y provocoron mayors destruccions culturals que en o territorio d'os vetons, que rematoron estando aliaus d'os romanos.