Angrivarios

De Biquipedia
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Mapa d'a Germania mientres o reinato de César Augusto, a prencipios d'o sieglo I.
Mapa d'os territorios saxons en 1000, a on se puet veyer a rechión d'Angaria.

Os angrivarios (angrivarii en latín, d'o Angriouarroi emplegato por Ptolomeu en o suyo griego escrito con caracters de l'alfabeto latino) estioron uno d'os pueblos chermanicos mientres l'Antiga Roma. Con os westfalos y os ostfalos estioron una d'as tres brancas d'o pueblo saxón.

O suyo territorio se trobaba en a rechión d'a muga de l'actual Alemanya y Países Baixos, a o canto d'o río Weser y amán d'a mar d'o Norte, a o norte d'o territorio d'os queruscos y a o sudueste d'o territorio d'os longobardos, en una rechión que recibió o nombre d'Angria y que s'estendillaba por os territorios d'a redolata, como Bremen, Verden, Oldenburgo, Frisia Oriental, Osnabrück, Lippe, Paderborn, Minden u Waldeck.

O suyo nombre tien a mesma radiz (ang-) d'o nombre d'os anglos, o nombre d'os cuals ye l'orichen d'o nombre de l'actual Anglaterra u tierra d'os anglos, cuan istos pueblos invadioron en o sieglo V a provincia de Britania, que feba parte de l'Imperio Romano. Ista mesma radiz amanix en o nombre d'una peninsula en o estuario d'o río Elba, a man d'a peninsula de Chutlandia, que conserva o nombre d'os chutos, una atra d'as tribus que invadioron Britania con os anglos.

A sobén estioron un pueblo con buenas relacions con l'Imperio Romano, encara que en o 9 s'unioron a los queruscos en a gran rebelión que istos facioron contra César Augusto liderata por Arminio y a on i habió a batalla de Teutoburgo. En o 16, a reacción de l'Exercito romano mandato por Chulio César Chermánico devastó o suyo territorio. Dende o 19 tornoron a la suya alianza con os romanos, y dende finals d'o sieglo I u prencipios d'o sieglo II dentran a fer parte d'o pueblo saxón, luego d'apoderar-se'n d'os territorios de bellos pueblos vecins como os bructeros.