Lamia

De Biquipedia
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Iste articlo ye sobre un personache mitolochico grecolatín. Ta o ser mitolochico pirenenco se veiga laina.
Lamia

Lamia yera, en a mitolochía grecolatina, un monstruo femenín que raptaba ninos ta sucar-les a sangre.

L'orichen d'o seu mito se troba en una doncella dita Lamia (u tamién Sibaris), filla de Belo (u bien de Poseidón) y de Libia. Lamia s'unió con Zeus, por lo que fue castigata por Hera, muller de Zeus, fendo que o fillo de Lamia morise. Ista, presa d'a desesperación, s'amagó en una espelunga ta ocultar a suya pena. Y astí se quedó dica que se convirtió en un monstruo. Invidiosa d'os ninos d'as atras mulles, los cosiraba t'atacar-los y minchar-se-los, mas que mas cuan no yera capina.

Hera tamién maldeció a Lamia a no poder dormir, ya que cuan zarraba os uellos nomas veyeba a imachen d'o suyo fillo muerto. Zeus le concedió o don de poder quitar-se os uellos d'as cuencas y tornar-se-los a meter.

A historia sobre a suya muerte ye una mica confusa, pero pareixe que fue muerta por Euribat, fillo d'Eufemo, que la chitó contra unas roca, crebando-le o tozuelo. Chusto en o puesto a on que morió amaneixió a fuent de Sibaris, que daría nombre una ciudat italiana fundata por os Locres.

Mientres muitos anyos, o suyo mito fue evolucionando. Pareixe que primero lo asimiló o chudaismo en a forma de Lilit, primera mullet d'Adam. En l'Antiga Roma, o suyo nombre se feba servir ta espantar as criaturas. Mientres o Renaiximiento se le representaba con cuerpo de serpient y tozuelo y peitos de muller.

Se veiga tamién[editar | modificar o codigo]