Ilesia de Santa Olaria d'o Elsón

De Biquipedia
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Iste articlo tracta sobre a ilesia de Santa Olaria, que ye en o Elsón. Ta atros articlos que contienen «o Elsón» en ista Biquipedia, se veiga O Elsón (desambigación).
Ilesia de Santa Olaria

A ilesia de Sta. Olaria.
Situación cheografica
Estau Espanya
País Aragón
'
Situación O Elsón (l'Aínsa-Sobrarbe, Sobrarbe, Aragón)
Adreza
Coordenatas 42°17′59.12″N 0°09′38.26″E
Archidiocesi
Diocesi Uesca
Arcipestrau Semontano-Sobrarbe
Información cheneral
Advocación Santa Olaria de Mérida
Culto Catolico
Orden
Rector
Vicario parroquial
2.º Vicario parroquial
Mosen
Propietario
Administrador
Director
Coste {{{coste}}}
Vesitable
Altaria
Pisos
Amplaria
Largaria
Superficie
Diametro
Aforo
Altaria s.r.m.
Atras
Alcance
Iluminación
Potencia
Arquitectura
Tipo Ilesia
Estilo Renaixentista y barroca
Función Templo
Catalogación
Materials
Construcción
Construcción Primera metat d'o sieglo XVI
Fundador
Inicio 1546
Fin 1596-1601
Inauguración
Destrucción
Arquitecto
Incheniero estructural
Incheniero de servicios
Incheniero civil
Atros
Premios
Pachina web
Localización
Ilesia de Santa Olaria ubicada en Aragón
Ilesia de Santa Olaria
Ilesia de Santa Olaria
Ilesia de Santa Olaria en Aragón

A ilesia de Santa Olaria d'o Elsón (prenunciau /santo'laɾjadol'son/) ye una ilesia catolica d'Aragón que se troba en a localidat d'o Elsón, en a valle d'o Susía y en o termin municipal de l'Aínsa-Sobrarbe, en sud de a comarca de Sobrarbe, en a provincia de Uesca.

A ilesia, construida en a primera metat d'o sieglo XVI en estilo renaixentista, ye un Bien d'Intrés Cultural declarau[1] como enantes en fue de Monumento Nacional por o gubierno d'Espanya, dende os anyos 1970.[2]

Recibe a denominación popular de "Seu de Sobrarbe",[3][4] por as suyas dimensions y monumentalidat.

Construcción[editar | modificar o codigo]

A ilesia fue escomenzada en a primera metat d'o sieglo XVI por Chuan Tellet, mayestro d'obra que tamién treballó en a vecina ilesia de Santa Mª de l'Asumpción en Castillón de Sobrarbe. A conclusión de a primer fase de construcción, baixo tutela de Chuan Tellet, ye de 1546.[4]

Una segunda tongada se fizo bella cinqüentena d'anyos mas tarde, cara ta 1596,[5] tot construindo-se a portalada y o campanal, y ye sinyada con una inscripción en a torre por Chuan Costa. En 1601 se fa una tasación d'unas obras de consolidación feitas por Martín Torón.[2][5]

O coro y as pinturas interiors de a ilesia se fizon en 1721, anque buena cosa de as tallas que i heba (a mayoría, d'o sieglo XVIII) se cacegón en a Guerra Civil Espanyola.

Arquitectura[editar | modificar o codigo]

A ilesia ye robusta y con a nau altera, compacta, y con un abside poligonal. Se considera que ye una construcción d'estilo transicional, escomenzada en a transición de o gotico tardano aragonés[2] a o renaixentismo, con elementos clarament barrocos neoclasicistas adhibidos dimpués, como son a portalada y a torre de o campanal.

A nau se refirma sobre una vuelta estrelada.[5] A portalada tiene terceletes, y a sacristía, que ye adosada por o costau sud de o presbiterio, tiene una vuelta de canyón.

Tiene, y historicament en teneba mas, una gran riqueza escultorica en l'interior. O pulpito se crei que ye de a mesma epoca en a que se fizo o coro (s. XVIII) y tamién resulta destacau.[5]

O campanal se composa de tres cuerpos en altaria: o de debaixo ye quadrangular, y os dos d'alto tienen a planta octogonal, con garitons a costau y costau visibles en o segmento meyo,[5] que sirven ta dar-le espacio a la escalera que a torre tiene en l'interior.

Imáchens[editar | modificar o codigo]

Se veiga tamién[editar | modificar o codigo]

Referencias[editar | modificar o codigo]

Vinclos externos[editar | modificar o codigo]