Graptopetalum paraguayense

De Biquipedia
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Graptopetalum paraguayense
Graptopetala
G. paraguayense
Denominacions populars
Madreperla, graptopetala
Estau de conservación

Seguro (IUCN)
Clasificación cientifica
Eukaryota
Plantae
Angiospermae
Saxifragales
Crassulaceae
Echeverioideae
Graptopetalum
G. paraguayense
Descripción
Graptopetalum paraguayense
N.E.Br., 2011

A madreperla (d'o castellano «madreperla», «nacra») u graptopetala (Graptopetalum paraguayense (N.E.Br.)) ye una planta crasulacia suculenta y perén, natural de bels habitats semi-deserticos de Mexico, que se cautiva como planta ornamental en buena cosa d'o mundo.

Descripción[editar | modificar o codigo]

Ye una planta que en a naturaleza creixe arrocegando-se, con tallos carnosos en os que as fuellas i brostan en orden espiral, por o que caso de meter-la en un tiesto, i creixe penchadera. As fuellas mas chóvens se situan en forma de roseta, mientres que as mas antigas van distanciando-se d'entre ellas a mesura que o tallo creixe.

A color ye blanquinyosa con brilluras grisas u vrioletas. As fuellas viellas van cayendo, por l'usual, en orden d'antiguedat, y s'ixecan d'antes de desprender-se-ne. En plantas de mas d'una temporada ye regular que buena cosa d'o tallo quede despullada, y no se conserve sique a roseta, en posición terminal, de as fuellas mas chóvens.

Necesidaz[editar | modificar o codigo]

Como muitas atras crasulacias, Graptopetalum paraguayense suporta muit bien as condicions de sequera y altas temperaturas, y en climas como o d'Aragón resiste en l'exterior sin guaires problemas con una irrigación menima, testimonial, y mesmo con l'augua de plevia en arias con precipitacions arredol d'os 1.000 mm anyals.

Ye una planta que vive millor en os exteriors, y se torna feble cuan se mete en a uembra u en os interiors. Vive perfectament y encara se robustifica cuan ye a pleno sol.

En hibierno, resiste as cheladas nocturnas moderadas, pero os teixius carnosos que tiene sufren cuan o periodo baixo 0 °C se prolarga, de o que puede gosar dica morir-se.

No suporta mica bien quedar-se soterrada en a nieu, por o que no ye aconsellable plantar-la en tierra en rechions en as que eventualment pueda quedar-ie sepultada mas tiempos que unas pocas horas. Os eixemplars en tiestos s'habrán de retirar cuan i haiga previsión de nevazos.

Imáchens[editar | modificar o codigo]

Vinclos externos[editar | modificar o codigo]