Batalla de Stalingrado

De Biquipedia
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Batalla de Stalingrado
Segunda Guerra Mundial

Posición esfensiva d'o Exerxito Royo en chinero de 1943.
Información cheneral
Calendata: Dende o 21 d'agosto de 1942 dica o 2 de febrero de 1943
Puesto: Stalingrado
Resultau: redota decisiva de l'Eixe
En conflicto
Alemanya
Croacia
Italia
Hongría
Rumanía.
Unión Sovietica
Comandants
Friedrich Paulus
Erich von Manstein
Hermann Hoth
Wolfram von Richthofen
Viktor Pavičić
Italo Gariboldi
Gusztav Jany
Petre Dumitrescu
Constantin Constantinescu
Georgi Zhukov
Vassili Chuikov
Semion Timoshenko
Konstantin Rokossovsky
Rodion Malinovsky
Andrei Yeremenko
Nikita Khrushchev
Hazi Aslanov
Soldaus
Grupo d'Exercitos B:
6º Exercito alemán
4º Exercito Panzer
3º Exercito rumano
3º Exercito rumano
8º Exercito italiano
2º Exercito hongaro
Lechión Croata
Alacez:
270.000 hombres
3.000 canyons
500 tanques
600 avions
(1.400 avions a meyatos de setiembre con a Luftflotte 4).
Contraofensiva sovietica:
1.011.000 hombres
10.250 canyons
675 tanques
732 avions.
Frent de Stalingrado
Frent d'o Sudueste
Frent d'o Don
62º Exercito
fundamentos:
187.000 hombres
2.200 canyons
400 tanques
300 avions.
Contraofensiva sovietica
1.103.000 hombres
15.501 canyons
1.463 tanques
1.115 avions.
Baixas
800.000 muertos y feritos
De 91.000 a 110.000 presoners
mas d'1 millón d'habitants civils d'a ciudat muertos
478.741 muertos y desapareixitos
650.878 feritos[1]

A Batalla de Stalingrado ye una batalla d'o Frent Oriental en a Segunda Guerra Mundial, considerata como o punto d'inflexión d'a guerra en o Frent Oriental y a batalla que fació mes mortalera d'a historia d'a humanitat, comparata a vegatas con o segundo setio de Zaragoza.

S'i enfrontinoron as tropas d'a Wehrmacht alemana d'o Tercer Reich y los suyos aliaus (Regio Esercito italiano, Exercito rumano, Exercito hongaro y unidaz menors de tropas de Croacia) y l'Exercito royo sovietico entre o 21 d'agosto de 1942 (encomenzamiento d'o setio de Stalingrado por as fuerzas de l'Eixe) y lo 2 de febrero de 1943 (rendicion d'o 6º Exercito alemán). Estió una victoria decisiva d'os sovieticos. As fuerzas de l'Exe perdioron 850.000 hombres, u siga, un cuarto d'as suyas fuerzas en o Frent Oriental, y muito material. No bi ha cifras oficials d'as perdas humanas sovieticas por a censura estalinista. As Potencias de l'Eixe nunca ya no podioron recuperar-sen y encomenzoron una larga retirata.

A luita en a ciudat prencipió luego de que Hitler prenió a decisión de conquerir a ciudat de Stalingrado, que portaba o nombre de Stalin, o líder d'a Unión Sobietica. Ta lograr iste obchectivo, bi ninvió as prencipals fuerzas que, seguntes o Fall Blau, teneban que abanzar dica o Caucaso ta conquerir os pozos petroliferos d'a redolada, que yeran a prencipal fuent de suministro d'iste combustible estratechico ta o Exercito Royo. Prencipió asinas una luenga serie de luitas en o corazón d'a ciudat, luitas que desgastoron o potencial militar d'a Wehrmacht, que habría estato millor emplegato en os territorios ubiertos d'a Unión Sovietica. En istas luitas as tropas alemanas no logroron a conquiesta total d'a ciudat, y dende noviembre de 1942 una contraofensiva d'o Exercito Royo contra as alas d'o dispositivo alemán, confiatas a os exercitos rumano y hongaro, con muit poca capacidat esfensiva, redotoron a istas tropas y cercloron a o 6º Exercito alemán. Os alemans cerclatos, mandatos por Friedrich Paulus, se rindioron a os sovieticos o 2 de febrero de 1943, rematando asinas a batalla con una clara victoria sovietica, encara que tropas panzer mandatas por Erich von Manstein miroron de rescatar a las tropas cerclatas. Antiparte, en as operacions de suministro d'as tropas cerclatas, a Luftwaffe, a fuerza aeria d'o Tercer Reich, mandata por Wolfram von Richthofen, tamién tenió perdas considerables de material y de pilotos experimentatos.

Vinclos externos[editar | modificar o codigo]

Referencias[editar | modificar o codigo]

  1. Glantz, David M. - Jonathan M. House: When Titans Clashed.